Als je de term "bladpieper" hoort, denk je misschien dat het een vogelsoort is. De betekenis is echter compleet anders.
Om de term prieelpieper uit te leggen, moet men weten wat een prieel precies is. Een prieel wordt aangeduid met:
- een schuilplaats met een dak maar geen muren
- tuingereedschap kan erin worden opgeborgen
- het is niet groter dan 24 vierkante meter
- af en toe kan er een tafel of stoelen in geplaatst worden
- maar niemand mag er permanent in blijven
De juridische situatie in Duitsland is hier heel precies. Het prieel mag niet meer dan 24 vierkante meter vloeroppervlak hebben. Hierbij hoort ook een eventuele vrije zitplaats. Als iemand er permanent in verblijft, wordt er gesproken van woonruimte en gelden daarom nadere wettelijke voorschriften.
Het prieel kan in principe een tuinhuisje, een terras of een combinatie van beide zijn. Je vindt ze vaak in een zogenaamde volkstuin.
Tip: Verwar het prieel niet met een datsja. Dit is een weekendhuis met een tuin.
Hoe is het idee voor de volkstuin ontstaan?
Het is niet duidelijk gedefinieerd wanneer de eerste volkstuin werd aangelegd. In die tijd waren er echter veel mensen die op zoek waren naar een klein stukje natuur weg van het stadscentrum en daar een tuin aanlegden. Hier konden ze groenten verbouwen, hun vrije tijd doorbrengen en genieten van de rust.
Moritz Schreber bedacht de naam "Schrebergarten". De universiteitsdocent en arts uit Leipzig werd door veel volkstuinders vereerd en daarom ontwikkelden ze ook voor zichzelf de term volkstuin.
Hoe is de "bladpieper" ontstaan?
In de loop van de opkomst van de volkstuinen waren er enkele mensen die zichzelf vanwege hun eigen huis als een betere klasse in de samenleving beschouwden. Volkstuinders die hun eigen groenten verbouwden en ook de mogelijkheid hadden om rust in hun tuin te vinden, werden daarom des te meer belachelijk gemaakt.
Zo is de zogenaamde "Laubenpieper" ontstaan. Deze term wordt uitsluitend gebruikt om de spot te drijven met de mensen die een tuinhuisje bezitten. Het zijn vaak welgestelde stadsbewoners die deze term vandaag de dag nog steeds gebruiken om dergelijke dingen te beschrijvenMensen bespotten.
Ze drukken echter vaak een zekere afgunst uit, aangezien de volkstuinder een plek in zijn eigen tuin creëert die niet alleen mooi is ontworpen, maar ze ook een zekere mate van rust vinden en hun eigen smakelijke groenten kunnen verbouwen .
Voordelen van een tuinhuisje
Hoewel de term "zuurdesempieper" eigenlijk denigrerend bedoeld is, zijn er enkele voordelen waar een volkstuinier gebruik van maakt:
- Hij heeft zeer lage investeringskosten voor het onroerend goed, die in korte tijd worden terugverdiend.
- Hij kan in zijn volkstuin groenten verbouwen die niet verontreinigd zijn met pesticiden.
- Vroeger bood het tuinhuisje boeren nog een bepaalde opbrengst in tijden van economische knelpunten dankzij de groenten die ze zelf verbouwden.