Valerian is een geneeskrachtige plant met weelderige bloemen die ook in uw eigen tuin gedijt. Het voordeel voor hobbytuinders? Het is heel gemakkelijk te verspreiden.
Valeriaans (Valeriana) kalmerende effecten worden alom gewaardeerd. Ook is het minder belastend om de plant te vermeerderen en zo altijd een waardevolle geneeskrachtige en aantrekkelijke sierplant op voorraad te hebben. De verschillende manieren om valeriaan te vermeerderen worden nu in meer detail gepresenteerd.
Vermeerdering is mogelijk via:
- Stormen
- Lager
- voorraadpitch
- Zaden
De verschillende soorten vermeerdering gepresenteerd
❍ Vermeerdering door grondscheuten
Het vermeerderen van valeriaan met grondscheuten is een zeer eenvoudige en veelbelovende methode, maar het vereist wel wat geduld van de hobbytuinier.
Er is geen verdere actie nodig, omdat de planten zelfstandig scheuten op de grond vormen. Als er nieuwe scheuttips naast de moederplant verschijnen, laat ze dan eerst groeien. Als de onderste scheuten een hoogte van ongeveer tien centimeter hebben bereikt, kan de plantenliefhebber ingrijpen, de onderste scheuten afknippen en uitgraven. De scheuten kunnen op de gewenste locatie worden verplant en worden vervolgens zelfstandig als de moederplant opgekweekt.
❍ Vermeerdering door plantenbakken
Vermeerdering door middel van laagjes is misschien wat ingewikkelder voor de hobbytuinier, maar belooft goede resultaten en gaat ook vrij snel. Eerst wordt een sterke zijscheut geselecteerd die de grond bereikt.
» Let op: De zijscheut mag niet worden gebogen, anders wordt de toevoer van voedingsstoffen onderbroken.
Ongeveer tien centimeter na de punt van de scheut wordt een deel van de scheut in de grond gestoken, bedekt met aarde en verzwaard zodat het zinklood niet meer uit de grond springt. De resterende scheutpunt moet verticaal omhoog groeien en zit daarom vast aan een houten stok die in de grond is gestoken. Wortels vormen zich nu op het ondergrondse deel van de scheut. Na ongeveer vier tot acht weken zou het klaar moeten zijn. Het zinklood kan nu worden gescheiden van de moederplant en als zelfstandige plant op de gewenste locatie worden geplaatstworden geplant.
❍ Vermeerdering door stokdeling
Als de latere plant voor medicinale doeleinden moet worden gebruikt, is het raadzaam om te vermeerderen door de wijnstokken te verdelen, omdat deze methode de teelt van genetisch uniforme valeriaanplanten garandeert. Om de stok te verdelen, snijdt u de moederstok van de plant in ongeveer tien tot twintig afzonderlijke delen.
» Tip: De onderste stengel van de plant, die wortels en knoppen heeft, wordt de moederstam genoemd.
De afzonderlijke plantendelen worden dan opnieuw geplant. Voor groepsbeplanting moet een afstand van ongeveer 30 centimeter worden aangehouden.
» Tip: De wijnstokken moeten in het voorjaar worden verdeeld. Als ze in de herfst worden vermeerderd, zijn de zaailingen nog niet robuust genoeg en kunnen ze in de winter doodvriezen.
❍ Vermeerdering door zaden
In het geval van vermeerdering door zaad is direct zaaien net zo goed mogelijk als voorcultuur. De voorlopige valeriaancultuur belooft betere kansen op succes.
Wat gebeurt er tijdens de voorkweek?
Tijdens de voorkweek wordt het zaadje niet ter plaatse op het veld gezaaid, maar eerst in kleine zaad potten. Dit kan al in de late winter gebeuren. Valeriaan heeft constante omgevingstemperaturen van 18 tot 20 graden nodig om te ontkiemen. Het afdekken van de plantpotten met folie bevordert de kieming. Na het ontkiemen kan de temperatuur worden verlaagd tot ongeveer 16 graden. De groeiende planten moeten meerdere keren worden overgeplant in grotere plantenpotten. In de zomer zijn de valeriaanplanten zo ver ontwikkeld dat ze in het bed of de kruidentuin kunnen worden getransplanteerd.
Het planten moet uiterlijk eind augustus plaatsvinden, zodat de jonge planten zich ruim voor de winter kunnen ontwikkelen.
» Tip: Valeriaanzaden behouden hun kiemkracht voor meerdere jaren als ze op een droge en koele plaats worden bewaard.
Direct zaaien
Direct zaaien is minder complex. Een nadeel is de gevoeligheid van de zaailingen. Regen en hitte kunnen beide de zaailingen beschadigen en de kans op succes is vrij matig.
De zaden worden gezaaid in rijen met een onderlinge afstand van ongeveer 40 centimeter. Na het strooien moet het zaad worden geperst. Het zaad moet regelmatig worden bewaterd en het bed moet worden ontdaan van onkruid.
» Tip: Als de zaailingen te dicht groeien, moeten ze worden gescheiden zodat de jonge planten elkaars groei niet belemmeren.