De bernagie-aster tovert kleur in je tuin als de meeste andere bloemen al verwelkt zijn. Ze heeft echter wat zorg nodig.
De bernagie-aster, door botanici bekend als Aster novae-angliae, tovert een aantrekkelijk kleuraccent in de herfsttuin met zijn paarse, roze en witte bloemen in bloemborders. Voor bloemenliefhebbers die tot in de late herfst liefdevol hun tuin willen ontwerpen, is het een van de tuinschoonheden die absoluut in een bed thuishoort.
Oorsprong van Aster novae-agliae
De bernagie-aster is in de handel verkrijgbaar onder de naam Symphotrichium novae-angliae. Vanwege zijn ziekteresistentie is het een zeer populaire vaste plant onder hobbytuinders die in de herfst een mooie en kleurrijke bloemenzee willen. In tegenstelling tot de gladbladige aster heeft de roofbladaster harige, fluweelachtige bladeren. De naam die in Duitsland voor de vaste plant wordt gebruikt zegt het al. De bernagie-aster behoort tot de madeliefjesfamilie. Zijn oorspronkelijke thuis is de oostkust van Noord-Amerika, daarom wordt hij in de botanie ook wel Aster novae-angliae genoemd. Vertaald betekent deze naam "New England aster". Hun voorkeurslocaties zijn bosranden en rivieroevers waar de grond erg vochtig is.
Uiterlijk en groei van de bernagie-aster
Aster novae-angliae is een robuuste vaste plant met veel scheuten en krachtige scheuten. Hij wordt bossig en de takken zijn ongeveer voor de helft bedekt met dicht gebladerte. De vaste plant vormt vanuit de onderstam geen uitlopers. De geelbruine aster kan 120 tot 240 centimeter hoog worden.
» Gebladerte van Aster novae-angliae
De bladeren van de bernagie-aster hebben een hele rand, variëren in kleur van groen tot grijsgroen en zijn lancetvormig van vorm. Ze zijn voorzien van fluweelachtig haar en voelen wat ruw aan. Hun lengte kan oplopen tot vijf centimeter. In de herfst verschijnen er takken in het bovenste deel van de scheuten, waaruit brede, complexe en meerdelige bloeiwijzen ontstaan.
» Bloemen en Zaden
In de periode van september tot oktober toont de bernagie-aster zijnschitterende bloemen. Ze hebben een diameter van twee tot vier centimeter, met het uiterlijk van de klassieke madeliefjesfamilie. De Aster novae-angliae presenteert zich met 50 tot 90 smalle stralen, die, afhankelijk van de astervariëteit, verschijnen met violette, roodachtige of roze gekleurde lintbloemen. De stamper of gele schijf in het midden bestaat uit kleine en vruchtbare buisvormige bloemen. De bloemen hebben groene en uitstekende schutbladen die net zo fluweelachtig zijn als de andere bladeren van de Bigleaf Aster.
Bijzonder aan de Aster novae-angliae is dat hij, in tegenstelling tot de gladbladige aster, 's nachts en bij bewolkt weer zijn mooie bloemen sluit. In vakjargon wordt dit ook wel de “slaaphouding” genoemd. Door de stugge groei en deze eigenschap is de roofvogelbladaster minder populair dan andere astersoorten zoals de gladbladaster. Vooral in de herfst komt er vaak bewolkt en regenachtig weer en de Aster novae-angliae laat niet altijd zijn volle kleur zien. Deze eigenschap is niet meer aanwezig in nieuwere variëteiten van de tawny aster, zodat de vaste plant de hele tijd in een betoverende bloei stra alt.
De zaden van de bernagie-aster vormen roodachtig witte kronen van veren, die ook bekend staan als pappus en mooi zijn om naar te kijken.
De bernagie-astersoorten en hun kenmerken
Er zijn tal van Aster novae-angliae variëteiten die op de markt verkrijgbaar zijn en bijzondere eigenschappen hebben. De verschillende kleuren van de bloemen brengen een betoverende kleur in elke tuin wanneer bijna alle andere bloemen en vaste planten in de perken verwelkt zijn.
Aster Alma Pötschke
Dit is een beproefd ras met een compacte groeiwijze. Hij wordt tussen de 80 en 90 centimeter hoog en presenteert zich met een zee van kersenrode bloemen.
Aster Paul Gerber
Deze Aster novae-angliae behoort tot de middenvroege variëteiten, met talrijke bloemen die paarsroze zijn. Hij wordt tot 120 centimeter hoog en wordt als gezond en stabiel beschouwd.
Aster Barr's Blue
De astervariëteit heeft grote, blauwpaarse bloemhoofdjes die tot vijf centimeter in diameter kunnen zijn. De vaste plant kan tot 120 centimeter hoog worden.
Borgwort Aster Barr's Pink
Het is een robuuste variëteit die zich presenteert met roze, grote bloemen en tot 150Inches hoog.
Bolivia Harrington's Pink
Wil je een geelbruine aster met felroze bloemen voor in de tuin, dan moet je voor deze soort kiezen. Hij bereikt een hoogte van maximaal 150 centimeter.
Bolivia Aster Herfstsneeuw
Deze aster is de enige met witte bloemen. De vroegbloeiende soort staat vol bloemen en sluit 's avonds de bloemhoofdjes in de tuin. Als ze als tafeldecoratie in een bloemenvaas worden geplaatst, gebeurt dit niet. Deze roofzuchtige bladaster heeft een groeihoogte van 120 tot 150 centimeter.
Aster Rosa Sieger
Deze variëteit heeft bloemen die meer dan vijf centimeter groot zijn en roze gloeien. De vaste plant wordt 130 tot 140 centimeter hoog.
Roughleaf Aster Rudelburg
De variëteit, die ongeveer 110 centimeter hoog wordt, heeft zalmroze bloemen die de herfsttuin verrijken met hun bijzondere helderheid.
Bourgondische Aster Purple Dome
De vaste plant heeft een compacte en ronde groeiwijze. Het is een van de kleinere soorten en bereikt slechts een maximale hoogte van 60 centimeter. Deze Aster novae-angliae is gevonden langs de weg in Pennsylvania. Haar bloemen zijn bedekt met paars-paarse bloemblaadjes.
Aster Violetta
De vaste plant fascineert met zijn donkerpaarse, lichtgevende bloemen, waarin de gele stamper op een bijzondere manier opv alt. Het behoort tot de laatbloeiende geelbruine asters die bloeien op lange stelen. Door zijn hoogte van 120 tot 150 centimeter is het de perfecte vaste plant voor achter in een vaste plantenborder.
Voorkeurslocatie en grondsoort
De roofvogelbladaster houdt van een zonnige plek, maar doet het goed in minder zonverlichte delen van de tuin.
De aster novae-angliae stelt relatief weinig eisen aan de toevoer van voedingsstoffen. Het geeft de voorkeur aan verse, leemachtige, humusrijke grond die een bepaalde hoeveelheid vocht heeft en rijk moet zijn aan voedingsstoffen. Dit zorgt ervoor dat hij elk jaar goed ontkiemt en het hart van de tuinman in de herfst verblijdt met een weelderige bloei van felle kleuren. Tijdens de zomermaanden mag de grond niet te veel uitdrogen. Dit beïnvloedt de ontwikkeling van de bloemen en er kan zich echte meeldauw vormen.
Bernagie-asters planten en verzorgen
Omdat bernagie-asters ook kunnen worden aangetast door echte meeldauw, moeten een paar belangrijke factoren in overweging worden genomen bij het planten en verzorgen ervan. De verkeerde locatie is gekozenen als er geen perfecte toevoer van voedingsstoffen is, neemt het risico op echte meeldauw aanzienlijk toe.
» Opmerkingen over planten
Burse-asters die in potten verkrijgbaar zijn, worden in het voorjaar geplant. Zo hebben ze in de zomer genoeg tijd om te groeien. In het najaar laten ze zich voor het eerst zien met een bloemenzee. Omdat de aster novae-angliae vrij hoog groeit en de stengels in de loop van het jaar aan de onderkant kaal worden, is de beste plaats voor de bernagie-aster in het midden of achterste gedeelte van het vaste plantenbed. De kale, bladloze stelen kunnen heel mooi weggewerkt worden bij kleinere vaste planten. Vanwege de hoge groei van de Aster novae-angliae heeft hij ondersteuning nodig. Anders dreigt ze om te vallen.
» onderhoudsinstructies
Tijdens de hete en droge zomermaanden is goed water geven essentieel. Bij bemesting is de situatie anders. Hier is het voldoende als de Raublatt-Aster in het voorjaar een laag compost krijgt. Als de scheuttoppen ongeveer tien centimeter worden ingekort voordat de knoppen zich vormen, kan de bloeitijd van de Aster novae-angliae iets worden vertraagd. De maatregel is zinvol om de stabiliteit van de vaste plant te verbeteren. Houtachtige scheuten moeten in de herfst worden verwijderd, net als vervaagde bloemen.
Vermeerder bernagie-aster
Zodat de ruwe bladaster met veel plezier bloeit en nieuw blad vormt, moet de vaste plant na twee tot vier jaar in het voorjaar worden verdeeld en de delen op een nieuwe locatie worden geplant. Om de vaste plant te verdelen, wordt deze opgegraven en volledig uit de grond gehaald. Eerst worden oude worteldelen verwijderd. Vervolgens kunnen secties met enkele trossen bladeren van de moederplant worden gescheiden. Deze moeten op een andere zonnige locatie met voedselrijke grond worden geplant. Het is belangrijk dat de grond goed vochtig wordt gehouden tijdens de groeifase.
Naast het delen, kan de bernagie-aster ook worden vermeerderd door stekken. De lente is de beste tijd om stekken te nemen. Alleen jonge, verse scheutpunten werden als stekken gebruikt. De resulterende jonge planten staan het eerste jaar in een onverwarmde kas of in een koude koude bak.
Plagen en ziekten van de bernagie-aster
Aster novae-angliae is geen favoriete plaagplant. Tegelijkertijd is hij ook minder vatbaar voor ziekten dan bijvoorbeeld de gladbladige aster, die vaak wordt aangetast door echte meeldauw. Soms kan er echter ook meeldauw ontstaan in de ruwbladaster als de verkeerde standplaats met te weinigvocht en voedingsstoffen.
Perfecte plantpartners voor de bernagie-aster in de vaste plantenborder
Omdat de Aster novae-angliae vanwege zijn hoge groei het liefst zijn plaats in het midden of achterste deel van de vaste plantenborder vindt en vaak geen blad heeft in het onderste gedeelte, is er veel ruimte over om de border af te werken met andere planten en om kale stengels te bedekken. Mooie plantpartners in het bed zijn dahlia's, sedum en mooie siergrassen, die de aster prachtig omlijsten met hun lange, gevederde bladeren.