De berglaurier "Ginkona" met zijn opvallende bloemen komt uit de VS en wordt in dit land nog steeds zeer zelden in tuinen aangetroffen. Het is zeer goed aangepast aan ons klimaat en is ook heel gemakkelijk te planten.
De berglaurier "Ginkona" behoort tot het geslacht Kalmia en de heidefamilie. De groenblijvende struiken kunnen tot 1,5 meter hoog worden. Ze groeien echter vrij langzaam en zijn daarom ook geschikt voor kleinere tuinen. De bladeren zijn afwisselend en hebben een steel van ongeveer een centimeter lang. Tot 40 individuele bloemen verschijnen op de trosvormige bloeiwijzen. De bloemen zijn wit en hebben een mooie roze tot rode rand. Er worden vijfkamerige capsulevruchten gevormd. De zaden bereiken slechts een lengte van ongeveer een millimeter.
De verspreiding van de berglaurier "Ginkona"
De berglaurier is wijdverbreid in Noord-Amerika. Daar wordt de plant berglaurier genoemd. Natuurlijke gebeurtenissen zijn te vinden tussen Maine in het oosten en Indiana in het westen. In Pennsylvania en Connecticut wordt de berglaurier vereerd als staatsbloem. De plant gaf zelfs zijn naam aan de stad Laurel, Mississippi.
De berglaurier gedijt het liefst in bossen en op berghellingen. De planten groeien tot een hoogte van bijna 2.000 meter. In vlakke, vrij natte zones lijkt de groei bijzonder dicht. In de hogere en drogere gebieden lijkt de groeiwijze losser en lichter.
De berglaurier werd voor het eerst botanisch beschreven in 1624. Kalmia werd later vernoemd naar de Zweedse natuuronderzoeker en landbouweconoom Pehr Kalm, die in het begin van de 18e eeuw werd geboren en monsters van de plant naar Carl von Linné bracht.
De berglaurier vond in de 18e eeuw zijn weg naar Europa. Ook toen werden de mooie bloemen gewaardeerd en was Kalmia belangrijk als sierplant. Het op Hamden gebaseerde Connecticut-experiment, gestationeerd voor de teelt en kweek van de berglaurier "Ginkona" en andere soorten van de heidefamilie.
Wanneer bloeit de berglaurier "Ginkona"?
De bloeiperiode loopt van mei tot juni. De bloemen hebben een witte basiskleur en zijn roze tot rood aan de rand.
Verschillende soortenPortret van een berglaurier
Naast de berglaurier "Ginkona" zijn er tal van andere soorten op de markt. Er wordt onderscheid gemaakt tussen rassen met smal en breed blad. Verschillende groeihoogtes en bloemkleuren bieden talloze mogelijkheden voor aantrekkelijke groepsbeplanting in uw eigen tuin.
❍ Mountain Laurel "Galaxy"
Deze variëteit kan tot 1,5 meter hoog worden. Bijzonder aantrekkelijk zijn de stervormige bloemen met witte bloemblaadjes met bordeauxrode vlekjes. Een duidelijk verschil met de wilde soorten berglaurier is te zien in dit ras.
❍ Berglaurier "Bandeau"
Deze plant staat ook bekend als de grote berglaurier en bereikt een groeihoogte van maximaal drie meter. Daarnaast is er ook een klein ras op de markt. Hij wordt maar iets meer dan een meter hoog. De robuuste plant trotseert alle weersomstandigheden en laat een rijke bloei zien. De roze bloemen zijn gedeeltelijk bedekt met rode spikkels.
❍ Berglaurier "Ostbo Red"
Deze berglaurier is een van de meest aantrekkelijke leden van de plantenfamilie. De groeihoogte is ongeveer een meter. Zelfs de felrode knoppen zijn een blikvanger. De bloemen zijn lichtroze en zeer talrijk.
❍ Berglaurier "Midnight"
De berglaurier "Midnight" is een van de zeldzame soorten berglaurier. De planten worden ongeveer 1,5 meter hoog en imponeren met hun rood-zwarte bloemen, die prachtig contrasteren met de witte buitenkant van de bloem.
Plant berglaurier "Ginkona"
Bij het planten van de berglaurier "Ginkona" moeten de natuurlijke vereisten in acht worden genomen. De planten stellen weinig eisen en daarom lijkt het onbegrijpelijk dat een berglaurier maar in een paar tuinen voorkomt en de planten door veel hobbytuiniers nog steeds als echte exoten worden beschouwd.
Locatie:
Bij het kiezen van de locatie is het ook belangrijk om rekening te houden met de hoogte en spreiding van de plant. Verhuizen kan problematisch zijn, vooral bij oudere planten. Daarom moet de berglaurier "Ginkona" op de gekozen locatie blijven.
De plant groeit langzaam en heeft ongeveer tien jaar nodig om een hoogte van ongeveer 70 centimeter te bereiken. De Kalmia zijn volgroeid op ongeveer 1,5 meter.
Hobbytuinders profiteren van het feit dat de klimatologische omstandigheden in Noord-Amerika niet significant verschillen van ons klimaat. Bij het kiezen van de standplaats kan de rhododendron als leidraad worden gebruikt. Een zonnige locatie is ideaal. Lichte halfschaduwwordt ook getolereerd. De berglaurier moet op een beschutte plaats groeien. Stormen en late vorst kunnen de plant beschadigen.
» Tip: De berglaurier "Ginkona" doet het erg goed in groepsbeplanting met rododendrons en is ook een sieraad in heidetuinen.
De juiste locatie in trefwoorden:
- zonnig
- licht
- beschermd
- alleen of in groepen
Substraat:
De berglaurier "Ginkona" stelt geen speciale eisen aan de ondergrond. De grond moet los en doorlatend zijn. Irrigatiewater moet altijd goed kunnen weglopen, want de planten verdragen geen wateroverlast. Droogte wordt ook niet getolereerd, dus vochtige, verse grond is ideaal. Voor de berglaurier "Ginkona" kan normale potgrond worden gebruikt.
» Tip: Leem- of zandgronden zijn minder geschikt voor de teelt van de berglaurier "Ginkona".
De plant houdt ook niet van kalkrijke grond. Het is raadzaam om vooraf de pH van de grond te bepalen. Elke tuinwinkel heeft de juiste teststrips. Berglaurier voelt zich prettig in een zure omgeving. Dit wordt gegeven met een pH-waarde van 4,5 tot 5,5.
Het juiste substraat in trefwoorden:
- los
- vers
- vochtig
- zuur
- kalkvrij
- doorlatend
- humos
» Tip: Waar rododendrons zich prettig voelen in uw tuin, zal ook de berglaurier gedijen.
Het planten van berglaurier "Ginkona" - stap voor stap uitgelegd
De berglaurier kan in de lente of de herfst worden geplant. Het planten in de herfst moet, indien mogelijk, zo vroeg mogelijk in september worden gedaan, zodat de planten ruim voor de winter wortel kunnen schieten.
Hoe het te doen:
❶ Locatie selecteren
❷ Grond losmaken en verrijken
❸ Plantgat graven
❹ Kluit water
❺ Plant plaatsen
❻ Substraat vullen
❼ Plantgat sluiten
❽ Gietrand aanleggen
❾ Substraat licht aandrukken
❿ Plant goed water geven
Om de grond los te maken, moet deze eerst dienovereenkomstig worden behandeld. Zware grond moet voor het planten worden opgegraven en losgemaakt. Grof zand zorgt voor de doorlaatbaarheid van de bodem en voorkomt wateroverlast. Door het toevoegen van compost wordt er ook gezorgd voor een organische langetermijnbemesting. Het plantgat moet voldoende diep en breed worden gegraven. Drie keer de breedte van de baal en twee keer de baaldiepte moeten als maatstaf worden gebruiktserveren.
» Tip: De berglaurier "Ginkona" mag niet te diep worden geplant. Het gebied waar de wortels op de stam beginnen, moet nog boven de grond zijn.
Kweek berglaurier "Ginkona" in een emmer
Omdat de berglaurier niet veel ruimte in beslag neemt en maar langzaam groeit, is de plant zeer geschikt om in een emmer te bewaren. De wortels gaan niet te diep, dus de planter moet vrij breed zijn. Een aarden pot met schotel is de ideale plantenbak voor de "Ginkona" berglaurier. Het substraat moet van een navenant hoge kwaliteit zijn, omdat de plant moet kunnen omgaan met een beperkte toevoer van substraat en voedingsstoffen in de kuip.
» Tip: De planter moet minimaal tien centimeter groter zijn dan de omtrek van de kluit.
Vóór het planten moet drainage worden gelegd om de plant te beschermen tegen wateroverlast. Hiervoor wordt een laag klei of lavakorrels op de bodem van de pot gelegd. Na het planten worden de planten goed bewaterd.
Let op giftig! Bij het verzorgen en kweken van de berglaurier "Ginkona" moet worden opgemerkt dat het een giftige plant is. Alle delen van de plant worden als giftig beschouwd. Het bevat de stoffen arbutine en greyanotoxine, die giftig zijn voor mensen, paarden, geiten of runderen. Symptomen van vergiftiging zoals duizeligheid, misselijkheid en hart- en ademhalingsproblemen kunnen optreden. Houd kleine kinderen en huisdieren uit de buurt van de plant. Bij het werken moeten handschoenen worden gedragen.Zorg goed voor berglaurier
Casting:
Water geven vereist een beetje finesse, omdat de planten droogte noch wateroverlast verdragen. Hoeveel er uiteindelijk water moet worden gegeven, hangt ook af van de huidige weersomstandigheden, de locatie en de tijd van het jaar. Voor het gieten moet het oppervlak worden gecontroleerd. Laat de grond iets drogen voordat je weer water geeft.
» Tip: De planten zijn gevoelig voor kalk. Daarom moet regenwater worden gebruikt in plaats van kraanwater. Zelfs stilstaand water kan worden gebruikt, omdat het kalkgeh alte erin snel wordt verminderd.
Omdat de berglaurier slechts zeer ondiepe wortels heeft, kan hij geen vloeistof uit de diepere lagen van de grond halen en heeft hij daarom vaak water nodig. Een gelijkmatig vochtige grond past goed bij de plant. Als er voor een zonnige standplaats is gekozen, hebben de planten beduidend meer water nodig dan op een halfschaduw plaats.
Bemesten:
Onvruchtbare bodems zijndienovereenkomstig te worden verwerkt op het moment van planten. De bodemkwaliteit kan worden verbeterd door toevoeging van compost of hoornkrullen. Organische bemesting moet in de lente en de herfst worden uitgevoerd.
» Tip: Berglaurier kan ook worden geleverd met rododendronmest. Zorg ervoor dat het stikstofgeh alte zo laag mogelijk is.
Containerplanten hebben regelmatig mest nodig en geven elke vier tot zes weken vloeibare mest voor bloeiende planten zoals deze.
Snoeien:
Zoals alle leden van de heidefamilie verdraagt de berglaurier zeer goed snoeien. Maar ingrijpende snoeimaatregelen zullen meestal niet nodig zijn, omdat de berglaurier langzaam groeit. Uitdunningen kunnen op elk moment worden gemaakt. De beste tijd hiervoor is de lente.
» Tip: Jonge planten kunnen tot mooie vertakte struiken worden gekweekt als ze voor de bloei iets worden teruggesnoeid.
Ziek en dood hout kan in de lente en de winter worden gekapt. Evenzo moeten alle naar binnen groeiende takken worden verwijderd. Deze tasten het algehele uiterlijk van de plant aan.
Bij sterk kale planten wordt een volledige snoei aanbevolen. Op elke scheut moet een paar ogen blijven, zodat de plant weer kan ontkiemen. De planten verdragen een radicale snoei meestal goed. Het zal echter een paar jaar duren om de oorspronkelijke groeihoogte terug te krijgen.
» Tip: Gebruik scherpe en gereinigde snijgereedschappen. Draag altijd handschoenen bij het werken, aangezien alle delen van de berglaurier "Ginkona" giftig zijn.
Voortplanting:
De berglaurier heeft een fenomeen dat verband houdt met de reproductie van de plant. Planten hebben hun eigen manier om stuifmeel te verspreiden. Spanning wordt opgebouwd in de filamenten van de meeldraden. Als insecten zich op de bloem nestelen, wordt deze spanning afgevoerd en wordt het stuifmeel letterlijk naar de insecten gegooid. Wetenschappers hebben ontdekt dat het stuifmeel tien centimeter en meer kan worden weggegooid.
Vermeerdering zelf is geen gemakkelijke taak. De vermeerdering van stekken is nauwelijks succesvol. Wortels vormen zich slechts uiterst zelden op de scheuten. In de handel komen vooral gecultiveerde vormen voor. Vermeerdering door zaden is niet mogelijk. Het zaaien lukt alleen bij de wilde variëteiten. Een veelbelovende mogelijkheid voor vermeerdering is de productie van zinkers.
Voortplanting door verlaging
Word een zinkloodgewonnen in de vroege zomer. Voor deze methode heb je nodig:
- goed ontwikkelde berglaurierplant
- Houten Stok
- koord
- steen
Ga als volgt te werk:
Er is een sterke scheut nodig die nog niet houtachtig is en tot op de grond reikt. Er wordt een groef in de grond gemaakt om plaats te bieden aan de shoot. De voorste scheutpunt steekt met een lengte van ongeveer tien centimeter uit de grond. De onderaardse scheut is nu bedekt met aarde en verzwaard met een steen of iets dergelijks, zodat hij niet meer uit de aarde kan springen. Om de scheutpunt rechtop te laten groeien, is deze bevestigd aan een houten stok. Nu wordt het zinklood gelijkmatig bewaterd.
» Tip: Het zinklood heeft meestal al in de herfst zijn eerste wortels gevormd. Om een sterke, onafhankelijke plant te ontwikkelen, mag de scheut, indien mogelijk, pas in de lente van de moederplant worden gescheiden en vervolgens als een onafhankelijke plant groeien.
Sluimerstand:
De planten zijn redelijk winterhard en kunnen overwinteren in het tuinbed. Extra winterbescherming is echter welkom en passend. In de winter is een beschutte standplaats een pré. De plant wordt vooral aangetast door harde wind en vorst. Je biedt de berglaurier een goede winterbescherming als de grond bedekt is met mulch. Gebladerte en twijgen beschermen ook tegen indringende vorst.
Als de planten in potten worden gehouden, is winterbescherming absoluut noodzakelijk. De vorst kan veel gemakkelijker de planter binnendringen dan de grond en als de planter volledig bevriest, betekent dit het einde voor de plant, omdat de berglaurier dan geen voedingsstoffen meer kan opnemen. Plantenbakken moeten goed in tuinvlies worden gewikkeld en niet direct op de grond worden geplaatst.
Herken en bestrijdt ziekten en plagen op de berglaurier "Ginkona"
Met de berglaurier "Ginkona" haal je een robuuste en winterharde plant in de tuin. Een voordeel in dit geval is ook de giftigheid van de plant. Deze omstandigheid houdt ook de meeste plagen weg. Door verkeerde verzorging kan de plant echter blijvend verzwakt raken, waardoor hij uiteindelijk vatbaarder wordt voor ziekten en plagen.
❍ Wijnstokkever - vraatzuchtige kevers aan het werk
De snuitkever is een van de meest voorkomende plagen in de moestuin. Er ontstaat schade aan bladeren en wortels. Omdat het ongedierte niet alleen bijzonder vraatzuchtig is, maar ook snelvermenigvuldigen, snelle actie vereist.
Herkennen:
Een besmetting met snuitkevers is gemakkelijk te herkennen aan tekenen van vreten aan de bladranden. De bladeren hebben boogvormige inkepingen die bijzonder nauwkeurig lijken. De Kever doet letterlijk geweldig werk. Als de hele plant ziek begint te worden en verdort, is dit een teken dat de larven van de snuitkever al met de wortels knoeien. Direct na het uitkomen worden de wortels eerst ontschorst en daarna volledig uitgehold. Dit leidt onvermijdelijk tot de dood van de berglaurier.
Vecht:
De kevers kunnen niet over het hoofd worden gezien en kunnen daarom ook individueel van de plant worden verzameld. Dit moet in het donker en met behulp van een zaklamp worden gedaan, want snuitkevers zijn nachtdieren.
» Tip: Als je 's nachts geen kevers wilt vangen, kun je bloempotten of planken naast de plant plaatsen als schuilplaats voor de kevers en vervolgens verzamelen ze daar overdag.
Voor de natuurlijke bestrijding van de snuitkever kan ook een oplossing van zachte zeep of loog van boerenwormkruid worden gebruikt. De planten worden uitgebreid met deze oplossingen behandeld. Er moet meerdere keren worden gespoten zodat de populatie niet alleen wordt verminderd, maar ook gericht en effectief kan worden bestreden.
❍ Bladvlekkenziekte
Hier kan eerst alles worden gegeven, want bladvlekkenziekte is geen ernstig probleem voor de plant, maar eerder een optische stoornis. Planten die worden blootgesteld aan de brandende winterzon of harde wind door ongunstige locatiekeuze, worden aangetast door de ziekte. Om lelijke bladverkleuring te voorkomen, dienen de planten winterbescherming te krijgen.
» Tip: De schimmel vermenigvuldigt zich vooral bij vochtig weer. Dan kunnen de bladeren volledig verkleurd lijken of gaten hebben.
Vecht:
De ziekte kan effectief worden voorkomen door een voor de soort geschikte locatie te kiezen. Een uitgebalanceerde verhouding van licht, zon en voedingsstoffen beschermt de berglaurier tegen ziekten en plagen. Aangetaste plantendelen moeten direct worden verwijderd en horen niet in de compost. De hardnekkige schimmel is niet te bestrijden met huismiddeltjes. Als de plaag wijdverbreid is, moeten de planten worden weggegooid.
Verpot "Ginkona" berglaurier
Omdat de planten maar langzaam groeien, hoeven ze meestal niet elk jaar te worden verpot.Jonge planten moeten regelmatig worden gecontroleerd. Als de wortels de plantenbakken zijn binnengedrongen en het wortelnetwerk al uit de rand van de pot steekt, is het dringend tijd voor een nieuwe planter. Bij oudere planten is het voldoende om af en toe van substraat te wisselen. De planten moeten ongeveer om de drie jaar een bodemvervanging krijgen. De planter kan behouden blijven.