De wateraardbei is gemakkelijk te verzorgen, maar je moet toch een paar punten ter harte nemen zodat ziekten en plagen geen kans krijgen.
De wateraardbei of Potentilla fruticosa is een kleurrijk sieraad voor elke tuin. De plant gaat uitstekend om met ons klimaat en gedijt zelfs onder de meest extreme omstandigheden in zijn geboorteland China. Of het nu alleen of als haag wordt geplant, de rozenplant is altijd een blikvanger. Inmiddels zijn er tal van cultivars met verschillend gekleurde bloemen en verschillende groeihoogtes. Waar je op moet letten bij het verzorgen van de wateraardbei lees je hier.De wateraardbei goed water geven
De wateraardbei is robuust en vergeeft sommige zorgfouten. Dit geldt echter niet voor langdurige droogte. Als de wortels zijn opgedroogd, kan de plant geen voedingsstoffen meer opnemen en verdort. Regelmatig water geven is daarom noodzakelijk, zeker bij zeer droog zomerweer als de grond snel uitdroogt. Planten geven de voorkeur aan volle zon, dit bevordert een uitbundige bloei maar helaas ook uitdroging van de grond.
Al bij het planten moet rekening worden gehouden met de hoge vloeistofbehoefte van de plant. De struik kunt u het beste goed insmeren in het plantgat voordat de laatste laag substraat wordt aangebracht. Regelmatig water geven is noodzakelijk, de grond mag niet volledig uitdrogen. Daarnaast moet echter ook wateroverlast worden vermeden, wat een zekere mate van finesse vereist bij het water geven.
➔ Tip: Een laag mulch beschermt de grond tegen uitdroging.
Bemest wateraardbei op de juiste manier
De wateraardbei mag geen vocht missen. Als de plant voldoende wordt bewaterd, is het voortbestaan vrijwel verzekerd. Als het gaat om de toevoer van voedingsstoffen, is de rozenplant eerder bescheiden. Een voedselarme grond is zelfs een voordeel, aangezien een overaanbod aan voedingsstoffen een negatief effect kan hebben op de bloei.
Toch hoeft bemesting niet helemaal vermeden te worden. In het voorjaar kan een kleine dosis volledige mest de groei stimuleren. In de vroege zomer kunnen brandnetelmest of hoornkrullen bijdragen aan de algemene versterking.
➔Tip: Eenzijdige bemesting met stikstof moet worden vermeden.Vanaf juli krijgt de wateraardbei geen mest meer. Als je doorgaat met bemesten, loop je het risico dat er nieuwe groei optreedt voordat de winter begint. Dit schaadt de anders winterharde plant.
Fingerbush: een korte introductie tot enkele prachtige variëteiten
| Type | Speciale functie |
|---|---|
| Rode Aas | Deze soort wordt tot 70 centimeter hoog en is ook geschikt voor balkonbakken of als haagplant. De bloeiperiode loopt van juni tot oktober. De bloemen schitteren in een indrukwekkende roodoranje. |
| Kabouter | Deze soort bereikt een groeihoogte tussen 50 en 80 centimeter. Kobold bloeit van mei tot oktober. Deze wateraardbei is zeer aantrekkelijk als haagplant. De plaatvormige bloemen worden gekenmerkt door een heldere gele tint. |
| Abbotswood | Abbotswood kan wel een meter hoog worden. De plant vraagt weinig onderhoud en is resistent tegen echte meeldauw. De witte bloemen verschijnen tussen juni en oktober. |
| Daydawn | Daydawn wordt tot een meter hoog. Deze soort is erg populair als haagplant. De grote zalmkleurige bloemen contrasteren mooi met het lichtgroene blad en verschijnen tussen Juni en oktober |
| Goldfinger | Goldfinger kan worden omschreven als een reus onder de vingerstruiken. De plant wordt meer dan een meter hoog en maakt indruk met zijn goudgele bloemen tot drie centimeter groot tussen de vroege zomer en de herfst. |
Moet de wateraardbei gesnoeid worden?
Het is niet absoluut noodzakelijk om de wateraardbei regelmatig te snoeien. Als er echter een vormsnoei moet worden gedaan of het grootste deel van de plant moet worden ingekort om de kroon opnieuw te definiëren, is dit gemakkelijk mogelijk. De rozenplanten verdragen snoei zeer goed en zullen ook na terugsnoei in het oude hout betrouwbaar weer uitlopen.
➔ Tip: Vingerstruiken kunnen het beste in het vroege voorjaar worden gesnoeid. Dit bevordert een compacte en bossige groei.
Detecteer ziekten en plagen
De wateraardbei is een robuuste plant die zelfs extreme omstandigheden doorstaat en enkele zorgfouten vergeeft zonder te reageren met bladval. Maar ook de wateraardbei kan van tijd tot tijd worden aangetast door ziektes. Specifiek kan er zijn:
- Bladvlekziekte
- IJzerchlorose
- Meeldauw
- Bladluizen
» bladvlekkenziekte
Dit is de meest voorkomende wateraardbeiziekte. De oorzaak is een schimmel. De ziekte is te herkennen aan de bladvlekken, die bruinachtig tot roodgeel zijn. Bladvlekkenziekte wordt veroorzaakt door verschillende zorgfouten.
Inclusief:
- De plant is te nat.
- De bodem is te stevig.
- De plant heeft licht nodig.
Alle aangetaste bladeren moeten worden verwijderd. De gesneden bladeren horen niet in de compost, maar in het huisvuil.
De gebruikte snijgereedschappen moeten na gebruik grondig worden gedesinfecteerd, zodat de ziekte niet wordt overgedragen op andere planten. Gevorderde besmetting moet worden behandeld met een fungicide. Biologische maatregelen hebben in dit geval geen effect. Het zal vaak nodig zijn om de struik weg te gooien.
» IJzerchlorose
IJzerchlorose wordt veroorzaakt door ijzertekort. Dit komt meestal overeen met een teveel aan kalk in de bodem. De onevenwichtige bodemgesteldheid verstoort de chlorofylvorming van de plant. Het resultaat zijn onvolgroeide planten met gele bladeren. Een bodemanalyse geeft zekerheid over ijzerchlorose. Als tegenmaatregel worden speciale ijzerverbindingen geïnjecteerd.
➔ Tip: Het toevoegen van humus kan zorgen voor een licht zuur milieu in de bodem en zo een overmaat aan kalk voorkomen.
» echte meeldauw
Als de bladeren van de wateraardbei bedekt zijn met een grijswitte laag die als bloem van de bladeren kan worden gehaald, wordt echte meeldauw vermoed. De schimmel komt voor in de vorm van echte meeldauw en valse meeldauw. Echte meeldauw is gemakkelijk te herkennen omdat het zich aan de bovenzijde van de bladeren verspreidt en ook de knoppen en scheuten kan aantasten. Valse meeldauw zal waarschijnlijk langer onopgemerkt blijven, omdat deze schimmelgroei zich alleen aan de onderkant van de bladeren verspreidt.
Meeldauw wordt meestal veroorzaakt door ongunstige omstandigheden op de locatie. De planten mogen niet te dicht zijn of worden blootgesteld aan sterke temperatuurschommelingen. Bij een besmetting moeten alle aangetaste delen van de plant worden verwijderd en met het huisvuil worden afgevoerd. Bij een milde plaag kan het sproeien van brandnetelmest of knoflookbouillon helpen.
» Bladluizen
De wateraardbei wordt nauwelijks aangevallen door ongedierte. Bladluizen stoppen echter bijna bij geen enkele plant. De bladluisplaag is relatief ongevaarlijk. Krullen of rimpelen de bladeren?zelf zijn de kleine groene, gele of zwarte boosdoeners meestal te zien aan de onderkant van de bladeren of op de scheuten.
Een douche met een harde waterstraal helpt vaak tegen bladluis. Zeepwater of een melk-wateroplossing kan ook worden gebruikt.