De gewone vogelkers groeit, afhankelijk van de soort, als grote struik of boom en kan ook vrucht dragen. Prunus padus stelt geen speciale eisen aan de site.
De gewone vogelkers (Prunus padus) is bij ons ook al een tijdje inheems en doet niet alleen zijn plaats in het wild gelden. Omdat je ze vaak in tuinen en parken kunt bewonderen. De rozenfamilie voelt zich bijzonder comfortabel in de buurt van vijvers en beekjes. Vogelkersen kunnen goed als haag worden geplant. Ze bieden ook veel privacy in de tuin en hebben mooie herfstkleuren. De verzorging is vrij ongecompliceerd, maar er moet worden opgemerkt dat de wortels zich wijd verspreiden.
Tip: Vogelkers is een favoriet van vlinders. In de nazomer trekken de zwarte bessen echter ook vogels aan.
Zorg voor de kersen
➔ Giet vogelkers
In het wild worden wilde kersen vaak in de buurt van water gevonden. Dit suggereert dat de planten veel vocht nodig hebben. Als je geen tuinvijver hebt, kun je de gewone vogelkers natuurlijk nog planten, maar dan moet je hem vaker water geven. Vooral in droge zomers moet u uw planten elke dag overvloedig water geven, zodat het water de wortels bereikt. Zorg er echter voor dat er geen wateroverlast is. Als het vocht niet weg kan, worden de wortels aangetast. De plant kan niet meer ademen en sterft.
Tip: Aangezien de planten geen kalk verdragen, geef je ze bij voorkeur water met regenwater. Kraanwater moet altijd minimaal een dag rusten, zodat de kalkaanslag kan bezinken. Dan kun je gewoon water geven. Jij houdt het bezinksel.
Overzicht irrigatietips
- regelmatig water
- Veel water geven tijdens de droge zomer
- indien mogelijk met regenwater gieten
- Vermijd wateroverlast
➔ Vogelkers bemesten
De voedingsbehoefte van de gewone vogelkers kan als behoorlijk hoog worden ingeschat. Het is daarom raadzaam hier bij het planten van vogelkersen rekening mee te houden en de grond dienovereenkomstig op te waarderen. Als het substraat metgemengd met rijpe compost en hoornkrullen, krijgt de plant een organische meststof met een langdurig effect. Als alternatief kan ook een in de handel verkrijgbare meercomponenten-meststof worden gebruikt. Voeg in het voorjaar blauwe korrel of soortgelijk substraat toe aan de grond, geef royaal water en bedek de grond met een laag mulch.
Overzicht van tips voor bemesting
- hoge voedingsbehoeften
- Volwassen compost toepassen in het voorjaar
- Meng samengestelde meststof
- regelmatig mulchen
➔ Onderhoudsinstructies in één oogopslag
| Zorgmaatregel | Uitleg |
|---|---|
| Casting | De gewone vogelkers heeft veel water nodig. Tijdens langere periodes van droogte moet ze dagelijks worden bewaterd. Een locatie in de buurt van een vijver of beek is ideaal. De grond mag niet uitdrogen en tegelijkertijd mag er geen wateroverlast zijn. |
| Bemesten | De grond moet zo voedzaam mogelijk zijn. Compost moet bij het planten aan het substraat worden toegevoegd. Commerciële meercomponenten-meststoffen worden ook aanbevolen. |
| Planten | De vogelkers moet voor het planten worden bewaterd. Het plantgat moet voldoende groot zijn. Drainage hoeft niet in de grond te zijn. Bij het planten , moet een Wortelscherm worden geïnstalleerd. Jonge planten moeten worden ondersteund tegen stormschade. |
Zwarte kers vermeerderen
➔ Vogelkers vermeerderen door stekken
Het vermeerderen van de krachtige plant zal geen probleem zijn voor de hobbytuinier. De eenvoudigste manier om dit te doen is door stekken te nemen en deze te vermeerderen. Deze kunnen in het voorjaar worden gesneden. Gebruik reeds verhoute scheuten en snijd de stekken op een lengte van ongeveer 20 centimeter. De stekken worden vervolgens in het onderste gedeelte van bladeren en knoppen bevrijd en in een pot met potgrond geplaatst. De plantenbak wordt licht en warm opgesteld en na enkele weken verschijnen de eerste scheuten. Wanneer de plant ontkiemt, is dit ook een indicatie van de ontwikkeling van wortels en dus van een succesvolle vermeerdering.
Vermeerdering van stekken stap voor stap
1. Snijd de stek
2. Bereid de stek voor
3. Plaats de stek in de planter
4. Zet de stek op een lichte en warme plaats
5. Geef de stek water
6. Wacht op ontkieming
Als de stek na een paar maanden voldoende wortels heeft gevormd, kan de plant wordenBuiten uitplanten en als volwassen plant kweken.
➔ Vogelkers vermeerderen met stokken
Een ongecompliceerde variant is de vermeerdering door middel van stokken. Deze worden gesnoeid tussen de late herfst en de late winter. Een stok moet ongeveer 40 centimeter lang zijn. Snijd de boven- en onderkant van de stok. Elke stok moet minimaal drie bladknopen hebben.
Tip: Het moet buiten vorst, regen en zonneschijn zijn terwijl je de stokken snijdt.
De stokken kunnen in plantenpotten worden geplaatst. Dan wacht je op de beworteling en plant je de jonge planten direct buiten in het voorjaar.
Verschillende soorten gewone vogelkers
Er kan onderscheid worden gemaakt tussen vroege vogelkers, laatbloeiende gewone vogelkers en Virginia gewone vogelkers.
Er zijn ook enkele siervormen in tuinen en parken:
- Plena - langdurige bloei, mooie dubbele bloemen
- Waterie - veel voorkomende vorm, langwerpige bloeiwijzen
➔ Vroege vogelkers
De vroege vogelkers groeit als een meerstammige grote struik. De plant groeit zeer snel en is volledig winterhard. De witte bloemen verschijnen in april en mei. Volwassen planten bereiken een hoogte van ongeveer tien meter. De plant stelt weinig eisen en verdraagt een zonnige of halfschaduwrijke standplaats. De eetbare vruchten kunnen worden verwerkt tot sap of jam.
➔ Laatbloeiende gewone vogelkers
De oorsprong van de late zwarte kers is te vinden in Noord-Amerika. De planten groeien als kleine bomen en worden ongeveer 20 meter hoog. Groeihoogtes tot 30 meter zijn ook mogelijk in ideale standplaatsomstandigheden. De laatbloeiende vogelkersen zijn dichtbegroeid en hebben een vrij langwerpige kroon. De toppen van de bladeren zijn donkergroen en glanzend. Bijzonder aantrekkelijk is de geel tot oranje herfstkleur. De vruchten zijn aanvankelijk lichtrood en rijpen tot zwarte steenvruchten. De oogsttijd is in de late zomer. De vruchten zijn zoet maar hebben een bittere nasmaak die onaangenaam kan zijn.
➔ Zwarte kers
De Virginiaanse gewone vogelkers vertoont overeenkomsten met de laurierkers. Het blauwzuurgeh alte van de vrucht is beperkt tot de pitten, zodat de vrucht onbeperkt geconsumeerd kan worden. De planten groeien als een manshoge struik en zijn dicht vertakt. De roomwitteGeurige bloemen lijken locatieafhankelijk. De vruchten hebben weinig vruchtvlees en zijn een populaire voedselbron voor vogels. Het verspreidingsgebied strekt zich uit van Canada tot Texas, Californië en New Mexico.
Zoete kers overwinteren
Volgroeide planten overleven de winter op onze breedtegraden zonder bescherming. Jonge planten moeten tijdens hun eerste winter worden beschermd tegen strenge vorst. Wikkel de kluit in met bladeren of twijgen en bescherm de kroon met een tuinvlieskap.
Opsporen van ziekten op de gewone vogelkers
Zwarte kersen zijn behoorlijk robuust, maar blijven niet geheel gespaard van ziekten en plagen. De meest voorkomende plaag is de gewone nachtvlinder. Het ongedierte verspreidt zich niet naar fruitbomen - dit is een veel voorkomende misvatting in tuinierskringen.
De spinmot kan de gewone vogelkers volledig verstrikken, wat een bizar gezicht is. De larven van de motten voeden zich met de bladeren van de boom. De winder Acleris umbrana doet hetzelfde. De hobbytuinier hoeft zelden in te grijpen omdat de rupsen een welkome voedselbron zijn voor de vogels in de tuin.
Andere ziekten en plagen die kunnen voorkomen:
- Bruin Rot
- Schurft
- Fruitvliegen
- Bladluizen
- Bladvlekziekte
Als de volgende zorgfouten worden vermeden, zijn de planten sterker en beter beschermd tegen ziekten en plagen.
- te donkere locatie
- te weinig water
- Bodem te kalkhoudend
- grond te zwaar
- Wateroverlast