De gewone ogentroost is relatief zeldzaam geworden in Europa. Hier leest u hoe u de geneeskrachtige plant in uw tuin kunt vestigen.
De gewone ogentroost (Euphrasia rostkoviana) is inheems in bijna alle Europese landen. Net als veel andere planten van dit geslacht neemt de populatie van de gewone ogentroost af, wat betekent dat hij nu op de Rode Lijst staat als bedreigde plant. Dit is nog een reden om de praktische plant in je eigen tuin te zetten.
Namen en oorsprong van Euphrasia rostkoviana
Euphrasia rostkoviana is een weideplant die afkomstig is uit de familie van de bremraap. De oude geneeskrachtige plant heeft verschillende namen. Andere Duitstalige namen van de medicinale plant zijn:
- Meadow Eyebright
- Gibinix
- Dank je
- Herfstbloemen
- Melkstallen
- Beacon
- Augustinuskraut
- Grumpy Flower
- Haschelm
- Weidewolf
De semiparasitaire plant dankt zijn laatste naam aan zijn vermogen om zuigende wortels te gebruiken om voedingsstoffen en mineralen rechtstreeks uit de wortels van nabijgelegen grassen te gebruiken en hun groei te belemmeren. De plant draagt zijn naam melkdief omdat de geremde groei van het gras invloed kan hebben op de melkgift. Als er geen gastheer in de buurt is, kan de medicinale plant ook voedingsstoffen en water uit de grond halen.
Uiterlijk en effect van gewone ogentroost
Euphrasia rostkoviana is een eenjarige plant met een kruidachtig uiterlijk die een hoogte van één DIN A4-vel bereikt. De kleine bladeren hebben de vorm van een ellips en stekels. De bloeitijd van de melkdief is tussen juli en september. Er verschijnen nu witte labiale bloemen van ongeveer een centimeter groot. Gele vlekken op de onderlip concurreren met paarse strepen op de onder- en bovenlip. Na de bloei worden tijdens de bemesting fruitcapsules en zaden gevormd.
In de geneeskunde wordt de plant gebruikt in de homeopathie en de volksgeneeskunde om hoest en heesheid te verlichten. Zoals de naam al doet vermoeden, is het vooral populair voor gebruik bij oogziekten. Dus de gewone ogentroost tegen ontsteking van het bindvlies of de rand van het ooglidgebruikt wanneer deze werden veroorzaakt door vermoeidheid of catarre.
Locatie
De gewone ogentroost geeft de voorkeur aan verse tot matig droge grond op een zonnige tot halfschaduwrijke en koele plaats. De ideale grond is voedselarm en los. Als de grond erg hard of leem is, kun je de grond losmaken door deze te mengen met zand of gazongrond. De plant kan alleen tussen andere grassen en vaste planten groeien, daarom is zaaien binnen een bestaande weide of waardplant vereist.
Zaaien van gewone ogentroost
De maanden oktober, november en december zijn bijzonder geschikt om te zaaien, omdat de zaden een langere koudeperiode onder de vijf graden Celsius nodig hebben om te ontkiemen. Een andere essentiële vereiste is een waardplant. Zoete grassen zijn hiervoor geschikt.
Tip: Het meest succesvolle zaaien gebeurt in een bestaand gazon met voldoende waardplanten.
Voor buiten zaaien is het een goed idee om de betreffende plek te markeren en er niet op te gaan staan. Om het gebied voor te bereiden, moet u hoog gras inkorten en loshaken. Nu kunnen de zaden van de gewone ogentroost op de grond worden gelegd en licht worden ingedrukt. Water geven is niet nodig, aangezien er nu een rustfase optreedt. Je moet wachten tot ongeveer begin maart. Nu begint de kieming.
Verzorging van gewone ogentroost
De zaden hebben voldoende licht nodig tijdens de kiemrust en om te ontkiemen. Houd het gazon daarom kort. Hiervoor is een schaar geschikt om de zaailingen niet te beschadigen. Kortom, soorten Euphrasia zijn aangepast aan droogte. Water geven is daarom alleen nodig als het omringende gras te droog lijkt. U moet meststoffen vermijden, omdat deze de groei van ogentroost kunnen belemmeren. Om de opbrengst te verhogen is het aan te raden in het voorjaar 1 à 2 keer per maand de zijscheuten van de plant terug te knippen. Dit stimuleert de groei van andere zijscheuten.