Het bruin worden is het meest voorkomende teken dat er iets mis is met de botanische Thuja. Welke ziekten erachter zitten, kun je hier vinden.
De botanische Thuja is een zeer winterharde plant, waardoor het een zeer populaire haagplant is in huistuinen. Of de thuja gezond is, kun je zien aan de kleur van de bladeren. Als de bladeren rijkgroen zijn en de kleine bladeren die teruggroeien ook groen, dan mag je aannemen dat de plant gezond is. Als de thuja een probleem heeft, of het nu een ziekte is of een plaag door ongedierte, worden de bladeren bruin. De bruine kleur moet niet worden verward met de natuurlijke bruine kleur van sommige soorten in de winter. Als de botanische thuja echter in de zomer bruine bladeren krijgt, kan men ervan uitgaan dat de plant niet gezond is. Er zijn verschillende plagen die de plant kunnen beschadigen en de thuja is ook niet veilig voor ziekten.
Welke ziekten en plagen zijn er?
Hoewel de botanische Thuja een zeer robuuste plant is en zelden wordt aangetast door ziekten en plagen, zijn er enkele negatieve invloeden. In principe kunnen de plagen worden onderverdeeld in de volgende categorieën:
- Schimmelziekten
- Ziekten veroorzaakt door ongedierte
- Wortelrot en stengelrot
- externe invloeden
Schimmelziekten van botanische thuja
Schimmelziekten zijn de meest voorkomende ziekten van botanische Thuja. Omdat de meeste soorten thuja in de winter bruin worden, is de schimmelaanval vaak niet meteen merkbaar. Er zijn in principe vier hoofdsoorten paddenstoelen:
- Pestalotiopsis funerea
- Didymascella thujina
- Kabatina thujae
- Armillaria mellea
❶ Pestalotiopsis funerea
Deze schimmel veroorzaakt de bekende Pestalotia-sterfte. Dit is de meest voorkomende ziekte van botanische thuja, maar het is heel gemakkelijk te herkennen. Het kenmerkende klinische beeld toont een bruine verkleuring die uitgaat van de buitenste toppen van de bladeren. De kleuring verspreidt zich steeds verder totdat het de scheuten heeft bereikt. Er vormen zich zwartbruine vlekken op de scheuten, die meestal rond zijn en ongeveer zo groot zijn als azijn speldenknopen. Deze schimmel geeft de voorkeur aan zachte, reeds beschadigde weefsels omdat de schimmel een zwakteparasiet is die aanzienlijke schade aan de plant kan veroorzaken.
❷ Didymascella thujina
Van deze schimmel is bekend dat ze naald- en schubbenkleuring veroorzaakt. Vooral oudere bladschubben verkleuren bruin. Aanvankelijk zijn alleen geïsoleerde bruine vlekken te zien. Deze verspreiden zich steeds verder tot latere sporenafzettingen herkenbaar zijn. Deze worden zwart en de scheut sterft snel af.
❸ Kabatina thujae
Deze schimmel tast vooral de jonge bladeren en de zachte toppen van de scheuten aan. Hier zie je zwarte sporenbedden op bruine bladeren. Deze schimmel is te onderscheiden van Didymascella thujina door de scherpe, zwarte rand aan de gezonde bladeren.
❹ Armillaria mellea
Deze schimmel wordt ook wel honingzwam genoemd. Hier sterven de planten zeer snel af en zijn nauwelijks meer te redden. De schimmel veroorzaakt een typisch wit mycelium dat heel gemakkelijk te herkennen is. Het netwerk wordt afgezet tussen schors en hout en is daarom zo gevaarlijk voor de botanische thuja. Het vernietigt letterlijk de plant vanuit de kern.
Wat te doen als je schimmel hebt?
De eerste maatregel zou een radicale bezuiniging moeten zijn. De aangetaste scheuten moeten royaal worden gesnoeid, waarbij het oude hout niet wordt gekapt. Als de plant is aangetast door Armillaria mellea, kan het gebruik van fungiciden nuttig zijn. Dit is echter alleen het geval als de ziekte vroeg wordt ontdekt. Schimmelaantasting wordt meestal pas heel laat opgemerkt en de planten herstellen niet meer, ondanks fungiciden. Dan moet de hele thuja worden uitgegraven en moeten er nieuwe struiken in de grond worden geplant. Schimmelaantasting komt vaak voor als de grond te zuur is en de plant een tekort aan magnesium en calcium heeft. Daarom moet er bij het plaatsen van de thuja op worden gelet dat de grond los en voedzaam is. Dit is een efficiënte manier om schimmelziekten te voorkomen.
Ziekten veroorzaakt door ongedierte
Hoewel de botanische Thuja erg winterhard is, kunnen sommige plagen een grote invloed hebben op de gezondheid. Hoewel er maar weinig plagen zijn die botanische thuja aanvallen, kunnen deze dieren veel schade aanrichten. De vijanden van de thujahaag zijn de thujamijnmot, de schorskever en de spint. Ze veroorzaken verschillende symptomen.
➀ De thuja mijnwerkersmot
De thuja-mijnwerkersmot is de meest voorkomende plaag die enorme schade aan de thuja kan veroorzaken. De mot is al geweestGeïntroduceerd uit Noord-Amerika in 1970 en wordt vaak gevonden in inheemse tuinen. Het klinische beeld dat het veroorzaakt is vrij gemakkelijk te herkennen. De mot besmet vooral de rijtips. Deze worden bruin. Als de aandrijfpunt niet wordt behandeld, kan er volledige verkalking optreden. De thujaminermot slaat vooral in het voorjaar toe. Het vreet aan de schubben van de thuja. Als je naar de toppen van de scheuten kijkt, zie je de typische boor- en boorgaten van de mot. De mot eet door de scheuten heen en bouwt zo zijn tunnels, waar de larven, die ongeveer 4 mm klein zijn, zich bevinden.
» Behandeling:
Om de thuja minion-mot effectief te verwijderen, moeten de aangetaste scheutpunten radicaal worden afgesneden. Er is geen andere behandelmethode. Gooi de afgesneden scheuten buiten de tuin, want de mot begint in juli te vliegen en kan zich zeer snel verspreiden.
➁ De schorskever
De schorskever maakt kleine boorgaten waardoor hij zijn tunnels bouwt. De volwassen kever, die ongeveer 2-3 mm groot is, komt de plant binnen en legt daar zijn eieren. De zitplaats van de schorskever herken je aan kleine verdikkingen op de takken. De larven komen uit en eten zich een weg door de scheuten. Dit leidt tot de uiteindelijke dood van de drive. De schorskever v alt vooral zwakke planten aan en treedt meestal op na een extreem droog seizoen.
» Behandeling:
Zelfs als de schorskever besmet is, kan alleen radicaal snoeien tot succes leiden. De aangetaste takken en scheuten moeten worden verwijderd. De twijgen mogen niet in je eigen compost, omdat de schorskever zich ook heel snel kan verspreiden.
➂ De Thuja Spintmijt
De thuja-spintmijt besmet zelden de botanische thuja. De besmetting vindt vooral plaats bij droog en warm weer. De spint zuigt op de bladschubben. Hierdoor ontstaan spikkels van gele of zilveren kleur. Omdat de spintmijt slechts enkele millimeters groot is, wordt hij vaak over het hoofd gezien en wordt het klinische beeld aangezien voor een tekort aan voedingsstoffen. Webs zijn vaak te zien op de getroffen schiettips.
» Behandeling:
Als de botanische Thuja besmet is met spintmijten en je hebt ze geïdentificeerd, is de behandeling heel eenvoudig. De kleine dieren zijn erg gevoelig voor alle meststoffen. Je kunt de thuja daarom behandelen met een ongediertevrije spray. Dit is gezond voor de plant zelf, maar doodt ook alle volwassenen en larven.
Dingen om te wetenvoor profylaxe tegen ongedierte
Als je al het probleem had dat de thuja werd aangevallen door ongedierte, kun je eind juni een ongediertevrije spray gebruiken voor profylaxe. Deze sprays hebben het voordeel dat ze door het hele systeem werken. Dit houdt in dat de werkzame stof het binnenste van de plant binnendringt en zich door de plant verspreidt. Stengels, scheuten en bladeren nemen de werkzame stof op en zijn daardoor robuust tegen ongedierte. De meeste plagen zuigen of eten van de plant. Ze absorberen het actieve ingrediënt en sterven af.
Ziekten veroorzaakt door invloeden van buitenaf
De botanische thuja heeft ook vaak last van ziektes door invloeden van buitenaf. Droogte, maar ook vocht en zout kunnen Thuja beschadigen.
■ Natheid
Als de botanische thuja constant in de natte grond staat, zal stengel- en wortelrot optreden. Dit is te herkennen aan de witte coating. De thuja houdt van vochtig, maar de stam en wortels moeten droog zijn. Zodra de bacterievuur de stam en wortels heeft aangetast, is de plant niet meer te redden. Voordat een nieuwe plant wordt geplant, moet de grond royaal worden vervangen.
■ Droogte
Als het in de zomer meer dan 30°C is, moet de botanische Thuja regelmatig worden bewaterd. Als de plant te weinig water heeft, worden de bladeren bruin en sterft de plant af. Zelfs in de winter verdampt het water en moet de thuja worden bewaterd. Doe dit alleen op vorstvrije dagen, want het water mag nooit bevriezen op de scheuten.
■ Zout
Het strooizout in de winter is een extreme stressfactor voor de botanische Thuja. Zorg er daarom voor dat het strooizout niet bij de stam en wortels van de plant komt. Als dit het geval is, moet de plant goed worden bewaterd om het zout te verdunnen.
Conclusie
De botanische thuja is een zeer robuuste plant die weinig vijanden heeft. Als de plant echter wordt aangevallen door een plaag of schimmel, moet u snel handelen. Dit zorgt ervoor dat de ziektes zich niet kunnen verspreiden en dat andere planten gespaard blijven. Een radicale snede kan in ieder geval het gewenste effect brengen en de Thuja kan snel herstellen. Als je je planten observeert, zijn veranderingen in de scheuten heel snel te herkennen. Dit is de voorwaarde voor een lange levensduur van de botanische thuja.