The Fingerleaf Akebia - Groenblijvende ranker, intens geurende bloemen en exotisch fruit. Ook jij kunt deze exotische soort kweken.
Hand op het hart, beste hobbytuiniers, voelt u zich ook zo? In je eigen tuin zouden al wat planten of struiken moeten groeien die niet per se in de tuin van de buren staan. Bovendien moeten deze planten vertederende eigenschappen met zich meebrengen: groenblijvend en klimmend, een mooie bladstructuur hebben, verleidelijk geurende bloemen produceren of exotisch ogende vruchten dragen.
De vingerbladige Akebie kan deze uitstekende criteria bedenken. Als klimmende loofboom wordt hij vaak gebruikt voor de vergroening van woonwijken. In de tuin wordt hij echter maar zelden als fruitplant gekweekt. Wat is er met deze klimplant aan de hand?
Een niet veeleisende plant voor de boomgaard
Oorspronkelijk komt de vingerbladige akebia uit Azië. Hij is thuis in Japan, Korea en Oost-China, waar hij als wilde plant groeit in bergachtige bosgebieden. Deze ranker is bekend onder andere namen. Het wordt ook wel klimkomkommer, blauwe komkommerwijn of chocoladewijn genoemd. De laatste is afgeleid van het Engels vanwege de intense geur.
De beste locatie voor de Fingerleaf Akebie
De klimmende Akebie stelt weinig eisen aan zijn ligging. Daarom is hij erg populair als sierplant in openbaar groen voor gevelbegroening. Hij gedijt op elke middelzware tot zware grond, mits er voldoende water en voeding aanwezig is. Zowel in de volle zon als in de halfschaduw voelt de plant zich prettig. Op onze breedtegraden is het winterhard tot -20°C. De plant heeft groen blad in milde winters en verliest slechts een deel van de sierlijke, vijflobbige bladeren.
Eenvoudig en ziektebestendig
De zorg voor deze sterk klimmende Akebia is grotendeels probleemloos. Ziekten en plagen op de klimplant komen in onze regio nauwelijks voor. Het is zelfs resistent tegen honingzwam, die veel klimbomen treft.
De klimplant heeft een ondersteunende structuur nodig. Een latwerk op de gevel van het huis of opde garagemuur is hier erg handig voor. Maar je kunt ook een kader maken, zoals voor bramen, of een pergola, zoals voor de wijnstok. Uiteindelijk is een jaarlijkse verjonging of kapbeurt voldoende als verzorging. Dan moeten, net als bij wijn, de snelgroeiende ranken in de zomer af en toe op hun plaats worden gezet met een sneetje.
Verschillende variëteiten garanderen het fruit
Akebia produceert zowel mannelijke als vrouwelijke bloemen op dezelfde plant. De individuele plant is echter steriel omdat hij niet zelfbestuivend is. Hierdoor is een tweede plant nodig voor de vruchtzetting. Deze mogen echter niet van hetzelfde type zijn. Dit betekent dat er twee verschillende rassen geplant moeten worden. Een plantafstand van ongeveer twee meter wordt aanbevolen.
Selectie van Akebia
Geen probleem! U kunt het beste contact opnemen met gespecialiseerde kwekerijen. Daar vind je ook variëteiten die vooral verschillen in de kleur van de bloemen en de vruchtschil, zoals Alba, Shiro Bana, Purple Incense.
Zodra de vrouwelijke bloemen zijn bevrucht, groeien er langwerpige vruchten uit. Hier komt de naam klimkomkommer vandaan. Het is echter geen groente, zoals de een of de ander zou kunnen aannemen. Blue Climbing Banana had misschien beter gepast vanwege het zoete vruchtvlees. De vruchten groeien afzonderlijk of in waaiervormige trossen met maximaal tien vruchten.
Ze zijn een bekende vrucht op het platteland van Japan. De grootte van de vruchten is anders. De enkele vrucht kan tot 20 cm lang en 5 cm in diameter worden.
Rijpperiode van september tot oktober
Afhankelijk van de locatie begint de rijping in september en duurt tot half oktober. In het begin zijn de vruchten nog groen. Naarmate ze ouder wordt, krijgt de huid zijn typische kleur. Afhankelijk van het ras kan dit variëren van witgrijs, geelachtig tot blauwviolet. De vrucht is volledig rijp zodra deze een donkere lengtelijn vertoont. Ten slotte kan de Akebia-vrucht in de lengte worden geopend. Het eetbare zoete vruchtvlees is bijna transparant en geleiachtig. Het bevat veel kleine zwarte zaden die een vanille-achtig aroma hebben. Deze zaden kunnen worden uitgelepeld en direct uit de vrucht worden gegeten. Het is het beste om rond de fruitstenen te zuigen. Want als je ze bijt, geven ze een bittere smaak af en veroorzaken ze een branderig gevoel in je keel.