De appeldoorn is een sierheester of -boom die niet alleen een blikvanger is als hij in bloei staat. Hier vertellen we je waar je op moet letten als het om zorg gaat.
Kleine, onderhoudsvriendelijke appeldoorn (Crataegus lavallei). Het planten en vermeerderen van een appeldoorn is net zo eenvoudig als het verzorgen ervan. We hebben de weinige aspecten die in deze handleiding in overweging moeten worden genomen, samengevat.
Iedereen die een tuin koopt, zal de kastanje-, appel- en kersenbomen zeker meteen herkennen - maar aangezien de appeldoorn vaak onbekend is voor leken, zullen we in deze sectie eerst onthullen hoe je deze plant kunt herkennen.
De Crataegus lavallei 'Carrierei', ook wel appeldoorn of meidoorn genoemd, is een grote struik of kleine boom, vijf tot tien meter hoog, met een kroon die drie tot vijf meter breed kan zijn. Tijdens een vegetatieperiode groeit hij eerst 20 tot 25 cm (in bijzonder goede omstandigheden zelfs tot 40 cm) recht omhoog, later geschikt voor paraplu's met een spreidende boomtop.
Tijdens de bloeiperiode van eind mei tot juni betovert het boompje met grote witte of roze bloemschermen.
Maar wees voorzichtig: sommige mensen vinden de geur hard.
De bladeren zelf zijn eivormig en meestal glanzend donkergroen. In de herfst (november, begin december) verkleuren de bladeren oranjegeel. Op het eerste gezicht lijken de één tot twee centimeter grote vruchten van de appeldoorn op kleine appels. Ze gloeien steenrood en gaan lang mee.
Wat moet je weten over bodem en bemesting?
Het goede nieuws eerst: nee. Zoals eerder vermeld, is de sieradenboom echt zuinig. Conventionele tuingrond is voor hem volledig voldoende en er hoeft ook geen extra mest bijgekocht te worden. Maar als je iets goeds wilt doen voor de appeldoorn, kun je in het voorjaar wat rijpe compost in de grond werken om de kleine boom van verse voedingsstoffen te voorzien. Je wordt dan beloond met prachtige lichte bloemschermen en felrode vruchten.
Tip: Dankzij zijn diepe wortels is hij ook beduidend minder gevoelig dan andere struiken.
Waterappeldoorn
Hoe weinig veeleisend de boom ook is, hij heeft hem alleen op dit punt nodigwat extra zorg in de vorm van water tijdens langdurige hitte zonder regenseizoenen. Anders ligt de waterbehoefte in het middenbereik. Wateroverlast moet natuurlijk worden vermeden om het wortelstelsel te beschermen. Dit zorgt voor de gemakkelijke verzorging van de appeldoorn.
De appeldoorn snijden - zo blijft hij in vorm
De overigens zeer onderhoudsvriendelijke boom heeft af en toe een snoeibeurt nodig zodat er een stabiele kroon ontstaat, die de vruchten makkelijk kan dragen en ook nog eens de sneeuw kan weerstaan. Daarnaast kun je zelf de hoogte en breedte van de appeldoorn bepalen.
Voor een appeldoorn bevelen experts een piramidevorm en de promotie van leidende takken aan. Deze zorgen ervoor dat de smalle stam (in het geval van een kleine boom) de kruin van de boom kan dragen.
Opmerking: Het snoeien is erg belangrijk, vooral bij jonge bomen. De overige takken moeten zo worden gekozen dat de kroon gelijkmatig groeit.
Als je de appeldoorn verkiest als struik of struik, is de inspanning minder. Desalniettemin moet er altijd rekening mee worden gehouden dat nabijgelegen planten voldoende ruimte hebben. Naast het snoeien van de buitenste takken kan het ook nodig zijn om af en toe het midden van de appeldoorn uit te dunnen. Om dit te doen, kunnen sommige takken volledig worden weggesneden. De ideale periode hiervoor is overigens februari of maart, voordat de struik begint te bloeien.
Waarschuwing: Het maakt niet uit of het een appeldoornstruik, struik of boom is - een lichte snoei is altijd nodig als de groei te wild en te omvangrijk wordt. Vooral als takken heel dicht bij elkaar staan, kan de bast afstoten, waardoor er open plekken ontstaan waar in het ergste geval schimmels en bacteriën kunnen nestelen.
Overwinterende appeldoorn - kou is geen probleem
De winterslaap van leerbladige meidoorn verschilt afhankelijk van de plantlocatie:
in een pot
Koud kan een volgroeide appeldoorn niet schaden. Jonge planten in kuipen zijn daarentegen iets gevoeliger. Om de koude winter goed te doorstaan, moeten de plantjes in een vorstbeschermingsvlies of jutezak worden gewikkeld. Bij extreem lage temperaturen moet ook overwogen worden om de potten naar een beschutte plaats te verplaatsen.
in de grond
Een groot voordeel van de Crataegus lavallei is de ongevoeligheid voor kou. Omdat vriestemperaturen tot -30°C geen kwaad kunnen, hoeven er op onze breedtegraden normaal gesproken geen verdere maatregelen te worden genomen.
Appeldoorn: ongedierte enZiekten
Gelukkig hebben het winterharde hout en de leerachtige bladeren zelden problemen met plagen.
Het enige zwakke punt van de appeldoorn is de bacterievuur. Als de boom ziek is geworden van bacterievuur, is het tijd voor intensievere zorg, zelfs voor de appeldoorn. Maar hoe is de ziekte te herkennen? En wat kun je eraan doen?
Hoe herken je bacterievuur op appeldoornen
De boom die lijdt aan bacterievuur maakt een trieste foto. Ten eerste vormen de bacteriën slijmdruppels die zich hechten aan de takken van de boom. Het is ook dit slijm dat zorgt voor de verspreiding van de ziekte, die dodelijk is voor fruit- en sierbomen. Het kan onder meer worden overgedragen door vogels, insecten en dieren. Een andere factor is besmet en niet gedesinfecteerd gereedschap om de takken te snijden. Ook het weer speelt een rol in het verloop van de ziekte. Als het aangenaam warm en vochtig is, kunnen de ziektekiemen zich zo snel vermenigvuldigen dat de appeldoorn het niet meer kan bijhouden. Besmetting vindt meestal plaats via de bloemen, maar de scheuten kunnen ook een doelwit zijn. Als deze gewond zijn, hebben de bacteriën het gemakkelijk.
Het geavanceerde klinische beeld toont verwelkende bladeren en bloemen. Dit wordt veroorzaakt door bacteriële verstoppingen in de waterkanalen in de boom. De bladeren van de appeldoorn krijgen al snel een donkere, bijna zwarte kleur en buigen naar beneden. Over het algemeen maakt de boom een verbrande indruk.
Zorg voor besmetting met bacterievuur
Zodra je het bacteriële slijm op de appeldoorn hebt ontdekt, is het absoluut noodzakelijk om de aangetaste scheuten en gebieden nauwkeurig terug te knippen. Dit moet tot ver in het gezonde hout gebeuren. De zieke gebieden zijn bruinachtig van kleur. Deze gebieden moeten volledig worden verwijderd.
Opmerking: Bacterievuur is een meldingsplichtige ziekte. Daarom wordt een laboratoriumtest aanbevolen om de diagnose bacterievuur te bevestigen. De bevelen van de autoriteiten kunnen variëren, waaronder quarantainezones, het opruimen en verbranden van de bomen.
Voorkom bacterievuur
Eerst het slechte nieuws: er is geen effectief gewasbeschermingsmiddel goedgekeurd voor gebruik in hobbytuinen om bacterievuur te voorkomen.
Een goed ecologisch alternatief is het gebruik van biologische gistpreparaten. Deze ontnemen de bacterievuurziekteverwekkers van voedsel en verzegelen de basis van de bloem. De ziekteverwekker kan dus niet meer de bodem inworden en de boom infecteren. Bovendien worden door deze preparaten geen schadelijke stoffen van de bijen op de honing overgedragen.
Appeldoorn FAQ - veelgestelde vragen over de verzorging van de Crataegus lavallei 'Carrierei'
Tot slot willen we het belangrijkste van deze sieradenboom samenvatten:
De vruchten zijn niet rood maar oranjegeel - is de boom ziek?
Nee, dat is heel normaal in de eerste jaren. Hoe ouder de kleine boom wordt, hoe intenser de kleur van de vrucht wordt.
De vruchten vallen niet vanzelf naar beneden - moet ik ze plukken?
Nee, dat is niet nodig. Het voordeel hiervan is niet alleen minder werk, maar ook het langdurig plezier van de kleurrijke lease - omdat ze vaak tot ver in de winter blijven hangen. Overigens profiteert ook de vogelwereld van de verzorging van de appeldoorn: met zijn brede kroon biedt de appeldoorn vogels de ideale plek voor nestbouw. Gelukkig zijn de nakomelingen hier bijzonder goed beschermd tegen katten en andere roofdieren. De reden hiervoor zijn de lange doornen in het hout. Sommige vogelsoorten eten ook de vrucht van de boom.
Moet de appeldoorn regelmatig worden bewaterd?
Ja tot het punt van groeien. Daarna kan droogte hem geen kwaad meer. Lange droge perioden zijn een uitzondering - hier raden we aan om voldoende water te geven.
Is wateroverlast een probleem voor de appeldoorn?
Ja! We raden daarom drainage aan om vocht in de grond of gaten in de bodem van de plantpotten af te voeren als je ze in emmers bewaart om wateroverlast te voorkomen.
Moet de appeldoorn regelmatig worden bemest?
Als regelmatig meer dan één keer per jaar betekent, nee. In het voorjaar is het echter zinvol om compost rond de appeldoorn in de grond te werken, zodat de grond wordt verrijkt met voedingsstoffen.
De bladeren worden geel en hangen - is er iets mis?
Tenzij het herfst is, kan het ergste scenario een plaag zijn van larven van peerjuweelkever. Deze verstoren de watertoevoer van de appeldoorn, waardoor deze afsterft. Overigens is deze besmetting ook te herkennen aan voedergaatjes in de stam, die aanvankelijk zo'n drie millimeter groot zijn, maar later ook tot een centimeter. Zolang er nog larven of uitkomende peerjuweelkevers zijn, kunnen deze normaal gesproken worden bestreden met een biologisch insecticide gemaakt van neem. Hoe langer de besmetting echter aanhoudt, hoe groter het risico dat de boom onomkeerbaar is beschadigd en niet meer zal herstellen.