Brillend gras is een zeer onderhoudsvriendelijk siergras dat weinig eisen stelt aan standplaats en bodem. Bij onderhoud hoef je maar op een paar dingen te letten.
Siergrassen (briza) zijn niet alleen een mooi gezicht in bloembedden, het decoratieve trillende gras is ook populair in potten. Een licht briesje is voldoende om de dunne stengels in zachte trillingen te zetten en een gevoel van weidsheid en originaliteit ontstaat.
Misschien moet je denken aan de steppen en prairies, of misschien geniet je gewoon van het delicate en decoratieve uiterlijk van het trillende gras. Alles wat u moet weten over het verzorgen van een van de mooiste siergrassen voor tuin en terras leest u hieronder. Maar eerst willen we je graag kennis laten maken met twee prachtige trillende grassoorten.
Er zijn enkele trillende grassoorten geïntroduceerd
Quiltgrassen behoren tot de zoete grassen. Het geslacht Briza omvat ongeveer 30 verschillende soorten waarvan het verspreidingsgebied zich uitstrekt tot Europa, Azië en Amerika. In Duitsland komt alleen Briza media voor. De soort Briza maxima uit het Middellandse Zeegebied is wijdverbreid als siergras.
❍ Briza maxima - het trillende gras:
Dit zijn eenjarige planten die ongeveer een halve meter hoog worden. De platte, geelgroene bladeren worden ongeveer vijf millimeter breed. De oren staan alleen op de dun vertakte pluimen. Op de hartvormige aren kunnen tot twintig bloemen verschijnen. De bloeiperiode v alt tussen april en juni. In het Middellandse Zeegebied komt het trillende gras vaak voor en groeit het ook langs bermen. Aandelen zijn nu ook in Engeland te vinden. Het trillende gras is niet inheems in Duitsland.
❍ Briza media - het medium trillende gras:
Het middelste trilgras wordt ook wel gewoon trilgras genoemd en is de enige soort siergras die in de natuur in Duitsland voorkomt. De plant komt voor in de Beierse Alpen op hoogtes tot 1800 meter. De vaste plant heeft hartvormige stekels en de gladde, dunne stelen kunnen wel een meter hoog worden. De plant is te vinden op magereweilanden en weilanden. Aan de andere kant gedijen de planten niet op bemeste cultuurgrond.
Hoe zorg je op de juiste manier voor het trillende gras
Selectie van locatie en bodemgesteldheid:
Het trillende gras behoort tot de zoete grassen en is geen vriend van nattigheid en vochtigheid. Op arme en droge gronden komt het siergras het best tot zijn recht. Het lijkt in eerste instantie misschien tegenstrijdig dat veel hobbytuinders hun waterkant verfraaien met trillend gras. Als het trillende gras echter niet direct in de natte oeverzone wordt geplant, maar in droge randgebieden, is dit geen probleem.
De planten hebben een zonnige standplaats nodig. Ze gedijen echter ook goed in halfschaduw. Trillend gras kan over het algemeen in bedden en kuipen worden geplant.
Geef het trillende gras water:
Snelgras hoeft buiten niet regelmatig te worden bewaterd. In de regel is het regenwater perfect voldoende om de plant van vocht te voorzien. Als er daarentegen langdurige droogte is, moet u de grond controleren en indien nodig water geven, omdat het substraat niet volledig mag uitdrogen.
Potplanten daarentegen hebben regelmatig water nodig. Op een zonnige plaats moet je de watergift niet verwaarlozen, omdat de toevoer van voedingsstoffen in een kleine plantenbak veel lager is dan buiten.
Tip:
Over het algemeen kan de waterbehoefte van de plant als matig worden geclassificeerd. Watergift moet daarom sporadisch en niet overmatig zijn.
Bemest het trillende gras:
Quiltgrassen doen het het beste op arme grond. Een overmatige toevoer van voedingsstoffen zou de groei belemmeren en ervoor zorgen dat de stengels knikken. Minder is hier duidelijk meer. U moet afzien van regelmatige bemesting, omdat trillende grassen conventionele meststoffen niet verdragen. Bijzonder arme grond kun je verrijken met compost.
Rillend gras maaien:
Hoewel het trillende gras als eenjarige plant niet gesnoeid hoeft te worden, wordt jaarlijks snoeien aanbevolen voor het meerjarige trillende gras. De beste tijd hiervoor is een vorstvrije dag in het voorjaar. Rillend gras mag in de herfst niet worden gemaaid. De halmen vormen een natuurlijke winterbescherming en dienen daarom aan de plant te blijven.
Verdorde bloeiwijzen kunnen op elk moment worden verwijderd. Aan de andere kant mag je nooit verse scheuten knippen.
Wandelen met trillend gras:
Het trillende gras is winterhard en heeft buiten geen bescherming tegen vorst nodig. Maar dat betekent niet dat je de plant tijdens het koude seizoen helemaal voor jezelf moet behandelenzou moeten vertrekken. U moet de grond van tijd tot tijd controleren, want deze mag niet uitdrogen. Laat de stelen ook in de winter aan de plant zitten, dit zorgt voor een mooi sieraad in de winterse tuin.
Containerplanten moeten op een beschutte plek overwinteren. Een bedekking van bladeren of kreupelhout beschermt de wortels tegen vorst en zorgt ervoor dat de grond niet uitdroogt.
Herken ziekten en plagen op trillend gras
Ziekten en plagen komen bijna nooit voor in trillend gras. Als u de onderhoudsinstructies opvolgt, zal het siergras gezond en weelderig blijken te zijn. Problemen kunnen zich alleen voordoen als u geen aandacht besteedt aan de locatieomstandigheden van het trillende gras en de grond te veel vocht bevat. Omdat de wortels snel kunnen gaan rotten in een nat substraat.
Een belangrijk criterium voor gezonde planten is de plantafstand. Er mogen niet meer dan zes planten per vierkante meter zijn. Als de planten te dicht bij elkaar staan, hinderen ze elkaar, belemmeren ze elkaar om te groeien en kan er schimmel ontstaan.
Gebruik trillend gras als een droge plant
De stengels van het trillende gras zijn erg goed in droogboeketten. Hiervoor kunt u in de vroege zomer de plantenstandaards oogsten. Op de oogstdag moeten de stengels droog zijn en mag er geen regen vallen. Houd de rietjes vervolgens in bundels bij elkaar met een elastiekje. De grassen worden vervolgens ondersteboven opgehangen om te drogen. Dit kan op een droge, maar niet te lichte plaats, bijvoorbeeld op zolder.