De esdoorn is een van de meest populaire en wijdverbreide bomen. Er zijn meer dan 100 variëteiten van. Hier presenteren we de 10 meest populaire in meer detail.
De esdoorn behoort tot de zeepboomfamilie en is toegewezen aan de paardenkastanjefamilie. Wereldwijd kunnen tussen de 120 en 200 soorten aan de esdoorn worden toegewezen. Aangezien er verschillende meningen zijn over de indeling van de ondersoort, is dit nogal een groot verschil. Naast deze verschillende soorten zijn er veel variëteiten die door veredeling zijn gecreëerd.
De esdoorn is een van de meest voorkomende bomen ter wereld. Naast zijn functie als sierplant in tuinen, langs bermen of in parken, wordt het hout ook gebruikt om bijvoorbeeld meubels van te maken. Esdoorns komen het meest voor op het noordelijk halfrond.
De esdoorn kan ook worden ingedeeld op basis van zijn bladeren. De bladvormen zijn ingedeeld in vier categorieën. Er zijn drie tot vijfvoudige, drie tot vijf lobben of zeven tot elf lobben bladeren. De bloemen zijn meestal niet erg opvallend en komen in de vorm van bloemschermen of druiven. Bij alle soorten vallen de gespleten vruchten veel meer op. Ze glijden naar de grond als een kleine helikopter en kunnen honderden meters door de wind worden gedragen.
Er is ook een hele reeks gecultiveerde vormen van Noorse esdoorn bekend, die nu in meer detail zullen worden gepresenteerd.
De 10 meest populaire Noorse esdoornsoorten
1. Noorse esdoorn Almira
Deze cultivar is gemaakt in het midden van de jaren vijftig. De plant kenmerkt zich door zijn compacte groeiwijze. De planten groeien sneller dan vergelijkbare soorten. Almira kan tot acht meter lang worden.
2. Noorse esdoorn Crimson King
Deze soort komt oorspronkelijk uit Frankrijk, waar hij in 1946 werd gefokt. Crimson King groeit vrij langzaam en bereikt hoogtes tot 15 meter. De planten worden ook wel bloedesdoorns genoemd. Dit is te verklaren door de donkerrode bladeren. Jongere bladeren zijn donkerder van kleur en bruiner.
» Tip: Gerimpelde bladeren na het ontluiken zijn soortspecifiek. De boom is kerngezond en de bladeren worden na verloop van tijd platter.
3. Noorse esdoornCucullatum
Dit is een oude kweekvorm, die al rond 1880 bekend was. Cucullatum heeft veel ruimte nodig en is minder geschikt voor kleinere tuinen. De bomen zijn meer dan 20 meter hoog en hebben een vrij smalle groeiwijze. De bladeren kunnen wel twaalf centimeter lang worden en zijn nogal rond.
4. Noorse esdoorn Drummondii
Deze bijzonder aantrekkelijke soort komt uit Engeland, waar hij in het begin van de 20e eeuw werd gekweekt. Drummondii heeft opvallend lichtgroen blad met witte randen en vlekjes. Ook de gele osmanthusbloemen zijn een blikvanger. De boom vormt een bolvormige kroon en wordt tot 15 meter hoog.
5. Faassen`s Zwart
Deze Noorse esdoorn werd in 1936 in België gevonden. Het blad van Faassen's Black is diep donkerbruin, vaak bijna zwart. De bladeren hebben een lichte glans aan de bovenzijde. De bloemen imponeren ook met een fel rood, in de herfst is de rode kleur van het blad een blikvanger. Geef de Noorse esdoorn veel ruimte in de tuin, want de bomen worden wel 20 meter hoog.
6. Globosum
De Noorse esdoorn kan ook in kleine tuinen worden gekweekt. De bolvormige esdoorn is een alternatief als er niet genoeg ruimte is voor de hoger groeiende soorten. Deze variëteit is ontstaan in 1873. Globosum heeft een dichte bolvormige kroon, die ongeveer zes meter breed is. De planten worden meestal als standaard gekweekt en worden tot zes meter hoog.
» Tip: Door zijn korte groei is de balesdoorn een alternatief voor kleinere tuinen. De planten groeien compact en hoeven nauwelijks gesnoeid te worden.
7. Laciniatum
De vogelklauwesdoorn is een van de oudst bekende gecultiveerde vormen. De piramidevormige soort dateert uit 1781. Ook de Noorse esdoorn wordt gekenmerkt door zijn bijzonder lange bladeren. De plant dankt zijn naam aan de brede, wigvormige bladeren die als klauwen naar beneden buigen.
8. Lorbergii
De Noorse esdoorn Lorbergii groeit bijzonder krachtig en heeft veel ruimte in je tuin nodig. Deze variëteit werd al in 1829 gekweekt. Deze Noorse esdoorn is goed te herkennen aan het opvallend grote en bijzonder diep ingesneden blad, dat een verfrissend lichtgroene kleur heeft. De bomen hebben gedraaide bladeren en kunnen wel 20 meter hoog worden.
9. Bachii berijden
Dit is hetis een vorm van Noorse esdoorn gefokt in Duitsland. Riding bachii is ontstaan in 1874. Tegenwoordig wordt de plant nog maar zelden gekweekt. De planten lopen bruinrood uit. Tijdens de zomermaanden kleuren de bladeren van deze Noorse esdoorn groen. In de herfst biedt Reitbachii een aantrekkelijke dieprode bladkleur.
10. Schwedleri
Deze cultivar is ook afkomstig uit Duitsland en dateert om precies te zijn uit 1869. Ook deze variëteit gaat achteruit en wordt de laatste jaren steeds minder geteeld. Aangezien deze Noorse esdoorn tot 20 meter hoog kan worden, is de plant minder geschikt voor kleinere tuinen. De bladeren zijn al donkerrood van kleur als ze uitlopen. In de zomer lijkt het blad groenachtig. Alleen de stengel en de bladnerven behouden de dieprode kleur die bij het uitlopen van het blad te zien is. De boom biedt een contrastrijk uiterlijk en verrijkt het tuinjaar met zijn oranjerode herfstverkleuring.
Wat hebben de afzonderlijke variëteiten gemeen?
- relatief veel ruimte nodig
- Alleen cultiveren
- Jonge planten regelmatig water geven
- Jonge planten kunnen in potten worden gehouden
- snoeien moeilijk te verdragen
- tolereer geen wateroverlast