Je weet vast ook wel dat de wolfsmelk giftig is. Velen spreken dan ook van een onkruid. Maar het is ook een geneeskrachtig kruid. Hier meer over.
Tuiniers beschouwen de conventionele tuinwolfsmelk in de eerste plaats als een onkruid dat zo snel mogelijk op een composthoop moet worden weggegooid. Vooral omdat de natuurlijk voorkomende wolfsmelk een van de giftige planten is en de kruidachtige wolfsmelk ook vaak dienovereenkomstig wordt geclassificeerd.
Maar de gemakkelijk te verzorgen, geel tot groenbloeiende wolfsmelk is de laatste jaren enorm in cultuur gebracht en is nu als vaste plant met een groeihoogte van 10 centimeter tot 100 centimeter in tal van tuincentra verkrijgbaar. Vooral de laagblijvende wolfsmelk vaste planten voor de rotstuin zijn populair, waaronder de rolwolfsmelk en de roodbladige wolfsmelk.
Hoewel velen tuinwolfsmelk als onkruid beschouwen, is het nog steeds een geneeskrachtig kruid. Vooral de melk van de wolfsmelkplanten wordt vandaag de dag nog steeds verwerkt in de geneeskunde, bijvoorbeeld in medicijnen tegen huiduitslag, als laxeermiddel en ook bij de behandeling van tumoren. Maar er wordt ook gezegd dat de plant met kroontjes ervoor zorgt dat wratten snel verdwijnen.
Uiterlijk en bloeitijd
De bloeiperiode van de wolfsmelk duurt van mei tot september, afhankelijk van de variëteit. De bloesems zelf zien er altijd zeer filigraan uit, bijna onopvallend en worden daarom alleen goed waargenomen door de menselijke waarnemer binnen een volledige meerjarige bloesem. De bloemen van de wolfsmelk zijn geen echte bloem, maar eerder een schijnbloem, d.w.z. een zogenaamde bladontwikkeling die erg op een bloem lijkt.
» Trouwens:
De bij ons zo populaire kerstster, die met zijn rode, roze en witte bladeren elk jaar de huiskamer verfraait met zijn rode, roze en witte bladeren, behoort tot het geslacht van de wolfsmelkfamilie.
Bekende wolfsmelksoorten voor tuinieren
- Gewone wolfsmelk - geel bloeiend, eenjarig
- Cypress Spurge - vroege bloei vanaf mei, vaste plant, zonnige standplaats
- Amandelwolfsmelk - gedeeltelijk schaduwrijke locatie, groene bloemen vanaf april
- Tapijtwolfsmelk - ziet er cactusachtig uit, perfect voor de rotstuin
- Gouden wolfsmelk - ook bekend als veelkleurige wolfsmelk
- Roodbladige wolfsmelk - gebladerte vormt een mooi contrast met de bloem
- Moeraswolfsmelk - wordt erg hoog (tot 100 centimeter)
- Solstice Wolfsmelk - laat bloeiend (vanaf juli), geeft de voorkeur aan droogte
- Donkey Wolfsmelkpijlstaart - zijn rijpe vruchten werpen de zaden enkele meters uit in de late zomer
- Kleine Wolfsmelk - eenjarig of tweejaarlijks, geplant als bodembedekker
- Rock Wolfsmelk - is ook zeer geschikt om in de rotstuin te houden
- Woolly Spurge - heeft een geelachtige herfstkleur
- Broad-leaved Wolfsmelk - vormt mooie, groene peulen
Teelt van wolfsmelk
Je kunt de wolfsmelk eigenlijk overal planten, omdat het geen speciale eisen stelt aan de standplaats of de bodemgesteldheid. Het vereist ook geen extra zorg tijdens het tuinseizoen. Je moet alleen oppassen dat het zich niet ongecontroleerd in de tuinbedden verspreidt.
» Belangrijk:
Je moet alleen met tuinhandschoenen aan de wolfsmelk werken, omdat de melk giftig is en huidirritatie kan veroorzaken. Je moet ook oppassen dat je de melk niet in je ogen, neus of mond krijgt, omdat het daar jeuk en zwelling veroorzaakt.