Kleurrijke bloemen in de voortuin zijn een must voor bijna elke hobbytuinier. De sierkweepeer met zijn stralende bloemenjurk is hier erg populair. Ziet slechts weinig eisen en is daarom zeer gemakkelijk te verzorgen.
De sierkweepeer (lat. Chaenomeles) is een sierplant die behoort tot de rozenfamilie en oorspronkelijk afkomstig is uit Oost-Azië. Ook het uiterlijk van de lieftallige plant doet denken aan het verre Azië. De rijke bloemen vormen de struiken naast het eetbare fruit dat op appels lijkt. Deze betoverende planten kunnen tot wel twee meter breed en tot vijf meter hoog worden en zorgen zo voor een indrukwekkend plaatje in je eigen tuin. Er zijn drie soorten valse kweepeer, zoals de sierkweepeer ook wel wordt genoemd, die bijzonder geschikt zijn voor deze gebieden:
- Chaenomeles japonica uit Japan
- Chaenomeles speciosa uit China
- Chaenomeles x superba (een kruising tussen deze twee soorten)
De sierkweepeer uit China overtuigt door zijn sterkere groei, maar bloeit pas in april, terwijl de Japanse sierkweepeer in maart al volop in bloei staat. De kweeperen van de twee struiken zijn in ieder geval eetbaar. De kweepeervrucht kan ook tot jam worden verwerkt of voor homeopathische doeleinden worden verwerkt. Het sap van de vrucht van de sierkweepeer wordt als zeer verfrissend beschouwd en geeft een vleugje citrusvruchten af. Haal je een sierkweepeer in je eigen tuin, dan profiteer je niet alleen van de mooie kleur en de citroenachtige geur. Integendeel, de sierkweepeervruchten zijn ook een feest voor de zintuigen.
Meer informatie over sierkweeperen
Zelfs als de sierkweepeer de naam "kweepeer" draagt, is het vanuit botanisch oogpunt eigenlijk helemaal geen kweepeer. De rozenplant komt niet alleen uit China en Japan, maar ook uit Myanmar. De scheuten van de sierkweepeer worden gekenmerkt door scherpe doorns, terwijl de bloemen tussen maart en april in de volgende kleuren schitteren:
- wit
- roze
- baksteenrood
- oranje
Bovendien is de sierkweepeer een zogenaamdeZelfbestuivend, waarvan de vruchten worden gekenmerkt door dik, hard vruchtvlees. Naast de Japanse en Chinese sierkweepeer zijn er nog drie andere zuivere soorten, evenals verschillende hybriden (kruisingen tussen verschillende soorten sierkweepeer).
Eetbare vruchten van de sierkweepeer
De sierkweepeer produceert een soort appelvrucht die rood of geel van kleur is. De vruchten kunnen in de herfst worden geoogst, wanneer de rest van de sierheester al lang kaal is. Sierkweeperen zijn erg hard als ze rauw zijn. Om de vruchten wat zachter te laten worden, is strenge vorst vereist. Dan zijn de sierkweepeervruchten ook makkelijker te verwerken. Het hoge geh alte aan vitamine C en het lage suikergeh alte maken de vruchten van de sierkweepeer zo gezond.
Als je de vrucht van de sierkweepeer knijpt, krijg je een heerlijk sap dat smaakt naar citroensap. De sierkweeperen kunnen ook gekookt worden tot jam of gelei. Als de vruchten op een koele en droge plaats worden bewaard, zijn ze lang houdbaar, zelfs rauw. De sierkweeperen mogen niet in één klap geoogst worden. Want als u een paar vruchten aan de struik laat, kunt u zich in de winter verheugen op een grote verscheidenheid aan dierenbezoekers, die graag aan de vruchten van de sierplant knabbelen.
Belangrijke zorgmaatregelen
Locatie:
Als je een decoratieve kweepeer in je eigen tuin of op het terras wilt hebben, moet je een geschikte locatie kiezen. Over het algemeen is de sierkweepeer een vrij weinig veeleisende en daarom zeer onderhoudsvriendelijke sierplant. Dankzij de sterke wortels van de plant, die diep in de grond reiken, heeft harde wind nauwelijks last van de sierkweepeer. Dit is echter pas van toepassing als de kweepeer goed is gegroeid.
Dit vereist diepe grond, die ook goed belucht moet zijn. Want alleen dan krijgt het vrij fijne wortelstelsel van de sierkweepeer de kans om zich in de diepte te verspreiden en de plant daar stevig te verankeren. Ideaal is een zonnige tot gedeeltelijk beschaduwde standplaats. Idealiter plant u de sierkweepeer in oktober of nogmaals in april in uw eigen tuin. De meeste experts kiezen er echter voor om in de herfst te planten. Dit geeft de sierheester in ieder geval voldoende tijd om in de wintermaanden volop nieuwe wortels te vormen.
Belangrijk:
Hoewel de sierkweepeer enige regelmaat van water geven op prijs stelt, kan stilstaand vocht snel zijn dood betekenen. Vloeren die neigen tot wateroverlast zijn daarom allesbehalvedan ideaal. In dit geval dient er een lagere laag compost of mulch in het plantgat te worden geplaatst zodat de nodige waterafvoer beter kan worden gegarandeerd. Als de grond nogal voedselarm is, is het belangrijk om deze in het voorjaar voldoende te bemesten om de sierkweepeer van alle voedingsstoffen te voorzien die hij nodig heeft.
Planten:
Op voorwaarde dat aan de vereiste locatievoorwaarden wordt voldaan, kunnen sierkweeperen worden gekenmerkt door een zeer uitgestrekte groei. Hiermee moet rekening worden gehouden bij het planten van de struik, zodat er later geen ruimteproblemen kunnen ontstaan. Als het een solitaire plant is, moet er voldoende afstand zijn tot andere planten in hetzelfde bed. Anders zouden de naburige planten waarschijnlijk onnodig in de schaduw van de sierkweepeer staan, wat bij kleinere planten al snel het geval zou kunnen zijn.
Als je de sierkweeperen als prachtige haag wilt planten, houd dan een plantafstand van ongeveer een meter aan. Dit zorgt voor een voldoende dikke en gezonde sierkweepeerhaag.
❶ Of het nu als haag of als struik is, het plantgat moet eerst worden gegraven. Idealiter is dit gaatje vijf keer zo groot als de bol van de sierkweepeer. Het is ook belangrijk om de bodem van het gat goed los te maken. Zoals reeds vermeld kan een drainagelaag, die bijvoorbeeld uit kiezels of geëxpandeerde klei kan bestaan, noodzakelijk zijn. Dit zorgt ervoor dat wateroverlast geen enkele kans krijgt.
» Tip van een expert: Voordat de sierkweepeer in de grond wordt geplant, moeten alle wortelresten die zijn afgestorven of op enigerlei wijze zijn beschadigd, worden verwijderd. Daarnaast is het belangrijk om de kluit voldoende water te geven voordat deze de grond in gaat. Eventueel gaas rondom de kluit van de sierkweepeer moet absoluut voor het planten worden verwijderd.
❷ Nadat de sierkweepeer in het gat in de grond is geplaatst, moet deze gevuld worden. Indien nodig kan de uitgraving worden verrijkt met compost of mest om de sierkweepeer tijdens de groei in de tuin van voldoende voedingsstoffen te voorzien. De aarde moet ook licht worden vertrapt totdat er een inkeping is.
❸ Ten slotte moet de sierkweepeer voldoende water krijgen. Om het water optimaal te kunnen bergen is ook een toplaag bestaande uit bastmulch nuttig.
Casting:
Terwijl de sierkweepeer eigenlijk vrij zuinig is, vooral jonge planten die gewoon zijngeplant moet regelmatig worden bewaterd. Oudere sierkweeperen daarentegen hebben beduidend minder water nodig en vragen dit vooral tijdens langere droge perioden. Als de sierkweepeer tijdens de eigenlijke bloeiperiode al zijn bloemen verliest, moet dit worden opgevat als een duidelijk teken dat de plant niet voldoende water heeft gekregen. Dit kan er zelfs toe leiden dat de sierkweepeer in de zomer zijn vruchten laat vallen voordat hij de kans heeft gekregen om in de herfst te rijpen.
Bemesten:
Het is meestal voldoende als de sierkweepeer eenmaal in het voorjaar wordt bemest. Dit is echter alleen een must voor locaties die als tamelijk voedselarm worden beschouwd. De volgende soorten mest zijn hiervoor geschikt:
- Schuurmest
- Compost
- overige organische meststoffen
Snoeien:
Het snoeien van de sierkweepeer moet over het algemeen met de nodige voorzichtigheid worden behandeld. In dit geval is minder meer. De struiken, die algemeen bekend staan om hun langzame groei, mogen pas in hun derde jaar voor de eerste keer worden gesnoeid. Met name de volgende onderdelen van de sierkweepeer kunnen worden ingekort:
- Takken kruisen
- scheuten die scheef/naar binnen groeien
- Tops van scheuten na de bloei (terugsnoeien in mei of juni)
- oud/verdroogd hout in de herfst voordat het in winterslaap gaat (svp dicht bij de tak afknippen)
Bij het snoeien voor verjonging wordt ongeveer dertig procent van de takken van de sierkweepeer gesnoeid. Ook de binnenkant van de struik mag niet over het hoofd worden gezien, zodat de sierkweepeer niet verwildert. Vanaf het derde jaar kan de verjongingssnede eenmaal per jaar worden uitgevoerd. Dit zorgt er uiterlijk na drie jaar voor dat de sierkweepeer een bijzonder rijke bloei en vruchtpracht heeft.
Bij sierkweeperen die als haag zijn aangeplant, is verwildering zelfs nadrukkelijk gewenst. Ten slotte draagt dit bij aan de ondoorzichtigheid van de haag. Als u uw haag vormgeeft, moet u erop voorbereid zijn dat er volgend jaar minder sierkweepeerbloesems zullen zijn. Als je een dichte, goed gevormde en bloeiende sierkweepeerhaag wilt, moet je geduld hebben.
Verhogen:
Als je de sierkweepeer wilt vermeerderen, kun je dit doen met behulp van stekken of door te zaaien. Vermeerdering door stekken wordt echter als de betrouwbaarste van de twee methoden beschouwd.
❍ Vermeerdering met stekken:
Neem hiervoor een stek van de plant en plaats deze in een metplaats het glas gevuld met water. Zodra de sierkweepeerstek voldoende wortel heeft ontwikkeld, kan deze in de volle grond geplant worden.
Soms plant de sierkweepeer zich per ongeluk voort in je eigen tuin. Dit fenomeen is te wijten aan het feit dat vogels dol zijn op de vrucht van sierkweepeer. Ze eten de vrucht en scheiden later de zaden van de sierkweepeer in de tuin uit. Als u echter niets aan het toeval wilt overlaten, moet u bij het vermeerderen van de sierkweepeer met behulp van stekken zeker rekening houden met de volgende factoren:
- Snijd alleen stekken in het voorjaar (beschouwd als het groeiseizoen van de sierkweepeer)
- ideale lengte van de sierkweepeerstekken: 15 tot ongeveer 20 centimeter
- verwijder de onderste bladeren van de sierkweeperenstekken
❍ Vermeerdering met zaden:
Als je wilt proberen met zaden te kweken, moet je weten dat dit koude kiemen zijn. Ga bij deze vorm van voortplanting als volgt te werk:
❶ Eerst moeten de zaden van de sierkweepeer ontdaan worden van vruchtvlees. Daarna moeten ze enkele dagen drogen voordat ze in een voldoende grote zak in de koelkast met zand voor drie volle maanden worden bewaard.
❷ Alleen dan kunnen de zaden van de sierkweepeer gezaaid worden. Kiemvrije zaaigrond is een must. De zaden mogen ook alleen bedekt zijn met een beetje aarde.
❸ De pot waarin de sierkweepeerzaden zijn gezaaid, moet worden afgedekt met een glasplaat en op een lichte maar niet te zonnige plek worden geplaatst. De grond mag niet te nat zijn, ook al houdt de sierkweepeer van een gelijkmatige vochtigheid.
De kiemperiode van de zaden is twee of meer maanden. Pas als de nieuwe sierkweepeerplanten een hoogte van vijf centimeter hebben bereikt, kunnen ze in de tuin worden geplant.
Sluimerstand:
De sierkweepeer is ook bekend met koude temperaturen uit zijn geboorteland Azië. De meeste sierkweepeersoorten die voor de omgeving worden aangeboden, kunnen zelfs bij vriestemperaturen onder het vriespunt gemakkelijk in de tuin overwinteren. Niettemin mogen alle hobbytuiniers de noodzakelijke verzorging van de sierkweepeer in de winter niet verwaarlozen. Hoewel de plant geen winterbeschermingsmaatregelen nodig heeft, zoals afdekken met vlies, is voldoende water geven zelfs in de winter een must.
Ziekten en plagen:
Gelukkig is de sierkweepeer maar licht vatbaar voor ziektes. Te veel wateroverlast en een gebrek aan ijzer kunnen echter op den duur merkbare schade aan de sierplant veroorzakentoebrengen Een ijzertekort in de plant is meestal te wijten aan een grond met een te hoge pH-waarde. Daarom moet de pH-waarde van de grond dienovereenkomstig worden verlaagd. Bovendien zijn herbiciden vergif.webp voor sierkweepeer. Het is daarom absoluut noodzakelijk om de sierkweepeer niet te behandelen met een herbicide, wat ook niet nodig is, aangezien de sierkweepeer nauwelijks vatbaar is voor ziekten en plagen.
Alleen de zogenaamde bacterievuur kan een probleem worden bij sierkweeperen, zoals bij veel kweeperen, peren en appels. Als de plant ermee besmet is, is dit te herkennen aan de zwarte scheutpunten, die er inderdaad uit zien alsof ze zijn verbrand. Als de sierkweepeer inderdaad aangetast is door bacterievuur, dan moet de hele plant worden opgegraven. Dan moet je de plant vernietigen. Daarnaast moet de bacterievuur worden gemeld aan de autoriteiten. Dit komt omdat deze bacteriële infectie aanzienlijke schade en financiële verliezen kan veroorzaken voor lokale boeren, vooral in fruitteeltgebieden.