Het nachtviooltje, dat 's avonds heerlijk ruikt, is een onderhoudsvriendelijke eigentijdse die gemakkelijk in de tuin kan worden geplant.
Het nachtviooltje, ook wel bekend als Hesperis matronalis in technisch jargon, heeft een reden voor zijn naam. Bij deze vaste plant is het immers zo dat haar bloemen 's avonds de meest intense geur afgeven. Deze geurige nachtbloeier wordt soms ook wel gewoon nachtviooltje genoemd en heeft ook de volgende namen:
- Kilt
- Matron Flower
- Common Night Violet
- Red Night Violet
Als geur van maanlicht kan het nachtviooltje met zijn bijzonder lange bloeiperiode ook in de hobbytuin indruk maken, waarbij een tweede bloei na het snoeien heel goed mogelijk is. De geur van de kleine bloemen, die meestal paars zijn, is niet alleen verleidelijk, maar ook verreikend. Het is echter een nogal kortlevende plant die zijn kijkers slechts twee jaar kan plezieren met zijn mooie uiterlijk. De kruidachtige plant met zijn weelderige bloemtrossen trekt zeker ieders aandacht. Deze plant past net zo goed bij rozen als in een mooie cottage-tuin.
Als je de geur van het nachtviooltje, dat aan viooltjes doet denken en een vleugje kruidnagel bevat, in huis wilt halen, pluk je de bloemen dan alleen 's avonds. Bovendien kunnen de bloemen niet alleen puur decoratieve doeleinden dienen. De nachtviolette bloesems zien er net zo goed uit in prachtige, aangenaam geurende potpourri's.
Profiel van het nachtviooltje
De 2-jarige plant kan een hoogte bereiken van 60 tot ongeveer 70 centimeter. Het nachtviooltje voelt zich het prettigst bij een plantafstand van 40 centimeter. Dit betekent dat er zes tot zeven van deze planten op één vierkante meter grond kunnen worden geplant. U moet echter weten dat de plant, die perfect is voor een insectenweide, licht giftig is. De zaden van het nachtviooltje zijn het meest giftig. Met mate moeten ze echter worden aanbevolen tegen verschillende borstaandoeningen en hoesten. Daarnaast zou de plant ook een zweetopwekkend en dus gezondheidsbevorderend effect hebben.
Voor de uiterlijke kenmerken van de plant,noteer deze informatie:
- meerkoppige, spoelvormige wortels
- rechtopstaande, vertakte, behaarde of bijna kale stengels
- Ovale of lancetvormige bladeren, taps toelopend naar een punt
- Bloeiperiode: van april tot juli
- Bloemkleuring: van violet/paars tot roze en wit
- Bloemen in trossen zonder schutbladen
- Diameter van elke bloem: 1,5 tot 2,5 centimeter
- 3 millimeter lange zaden
Distributie van nachtviooltje
Deze soort is niet alleen inheems in Zuidwest- en Centraal-Azië, maar ook in Europa. Het nachtviooltje komt vooral op grotere hoogte voor, terwijl dit in de laaglanden minder vaak voorkomt. Het nachtviooltje siert al eeuwenlang de cottage-tuinen in Midden-Europa. Dit heeft ook geleid tot de naturalisatie van het nachtviooltje in Duitsland. De kruidachtige plant is sinds de 16e eeuw ook wijdverbreid in Noord-Amerika. Dat nachtviooltje vooral in beek- en rivierdalen voorkomt, zegt veel over de grondsoort die de plant op zijn ideale standplaats nadrukkelijk prefereert.
Betekenis van het nachtviooltje in geneeskrachtige planten
Ondertussen is het nachtviooltje slechts van secundair belang in geneeskrachtige planten. In het verleden speelden de zaden en de nachtviolette bladeren echter een veel belangrijkere rol in de natuurgeneeskunde. Naast de zweetdrijvende eigenschappen van dit geneeskrachtige kruid werden ook de diuretische en slijmoplossende eigenschappen gewaardeerd.
In het geval van jicht, abcessen, galstenen, huidverzorging, nierstenen en andere steenziekten werden de afzonderlijke componenten van het nachtviooltje daarom zowel uitwendig als inwendig gebruikt. Er zou bijvoorbeeld een drank kunnen worden geproduceerd die bestaat uit het sap van het nachtviooltje vermengd met melk voor intern gebruik. Kompressen gemaakt van de geplette bladeren van de plant werden bijvoorbeeld gebruikt als een beproefd huismiddeltje voor de behandeling van abcessen.
Om echter iets van dit veelbelovende effect op te merken, moesten de plantcomponenten van het nachtviooltje zeer vers worden verwerkt. Voorzichtigheid was ook geboden bij het verzamelen van het nachtviooltje in het wild. Puur optisch gezien lijkt het nachtviooltje erg op de goudlak, waaraan het ook verwant is, en is daarom voor leken niet zo gemakkelijk te onderscheiden van zijn neef.
De perfecte locatie voor de nacht violet
Het nachtviooltje is zeer geschikt voor een zonnige standplaats, ook als de plant metzowel schaduwrijke als halfschaduwrijke plaatsen zonder problemen. Bovendien moet de grond op de voorkeurslocatie van de plant zo rijk mogelijk zijn aan voedingsstoffen. Ook een humusrijke en doorlatende grond is een must zodat de kilt heerlijk kan gedijen. De grond mag ook licht vochtig en zo los mogelijk zijn. Een stenig-zandige leemgrond wordt daarom als ideaal beschouwd voor het planten van het gewone nachtviooltje. De grond mag niet neigen tot wateroverlast, omdat dit het nachtviooltje kan schaden. Idealiter zou de pH-waarde van de grond in het neutrale tot licht alkalische bereik moeten zijn.
Naast de geur- en snijplanten doen deze plantpartners het bijzonder goed:
- Schermbloemige klokjesbloem
- Armeense kraanvogel
- Witte wilgenroos
- Columbine Meadow Rue
- Mountain Knapweed
Zorg voor de nacht Violet
Het gewone nachtviooltje is een vrij onderhoudsarme soort. Voor hobbytuiniers betekent dit dat de onderhoudsinspanning zeer laag is. Verwaarloos de volgende onderhoudsmaatregelen niet:
❍ Water geven en bemesten:
Het nachtviooltje mag onder geen enkele omstandigheid uitdrogen als het prachtig wil gedijen. Het is daarom belangrijk om de vaste plant regelmatig water te geven, maar zonder hem te vochtig te houden. Omdat het nachtviooltje dat niet zou krijgen. Het nachtviooltje hoeft nooit bevrucht te worden.
❍ Snoeien:
Het heeft alleen zin om na de bloei te snoeien. Dit is bijvoorbeeld aan te raden als de vaste plant de neiging heeft veel uit elkaar te vallen. Ook om zelfzaaien van het nachtviooltje te voorkomen, is het zeker aan te raden de plant tijdig terug te knippen.
Als het nachtviooltje direct na de eerste bloei wordt teruggeknipt, bloeit het zelfs een tweede keer. Snoeien is daarom zinvol om 's avonds langer van de heerlijke viooltjesgeur te kunnen genieten.
❍ Overwinteren:
Aangezien het nachtviooltje gewend is aan de lokale regio's en inheems is in dit land, is het zeer winterhard. Zo kan de vaste plant gemakkelijk in de tuin overwinteren. Zelfs in de winter behoudt het nachtviooltje zijn groene kleur, hoewel de bloemen pas in de zomer in hun kleurrijke pracht schitteren.
❍ Ziekten en plagen:
Normaal gesproken hoeft het nachtviooltje niet te worstelen met plagen of ziekten. Alleen overmatig vocht kan ertoe leiden dat de vaste plant op de lange termijn afsterft. slakkenzijn niet geïnteresseerd in het Rode Nachtviooltje.
Hoe kan het nachtviooltje worden vermeerderd?
De vermeerdering van het gewone nachtviooltje is bijvoorbeeld mogelijk via de licht giftige zaden van de plant. Je kunt ze vanaf april buiten zaaien. Verse tuingrond is hiervoor ideaal. U kunt echter ook op veilig spelen door speciale zaad- of kweektrays te gebruiken. Het beste kiemsucces wordt in deze schalen behaald bij een temperatuur van ruim 20 graden Celsius. Buiten moeten temperaturen van 15 tot 20 graden Celsius heersen, zodat de nachtvioolzaadjes binnen één tot twee weken naar wens kunnen ontkiemen.
Je kunt de plant ook in de lente en de herfst voorzichtig verdelen om hem te vermeerderen. Een deling draagt zelfs bij aan de verjonging van de vaste plant.