De Japanse papierstruik is een fascinerende sierheester die al in maart felgeel bloeit. Maar alleen als je op een paar dingen let als het om onderhoud gaat.
Sommige tuinders verwijzen naar de zeldzame, prachtige struik met zijn felgele bloemen die in het vroege voorjaar uitbarsten als de Japanse papierbloem. Dit is echter niet helemaal correct, aangezien de struik wordt verward met bloemen die zijn gemaakt in de Japanse kunst van het vouwen van papier.
De Japanse papierstruik (Edgeworthia chrysantha), beter bekend als Mitsumata, is nog steeds een fascinerende sierheester. De papierstruik dankt zijn naam aan het feit dat er sinds de oudheid in Japan fijn, hoogwaardig papier van de bast wordt gemaakt.
Portret van Japanse papierstruik
De Japanse papierstruik kan 70 tot 100 centimeter hoog worden. De scheuten van vorig jaar zijn al in de late herfst versierd met schermvormige bloemknoppen. In maart, nog voordat de bladeren ontkiemen, ontvouwen de knoppen zich in talloze gele bloemen die sterk naar parfum ruiken. In milde streken met een minder strenge winter kunnen de bloemen zelfs al in februari bloeien. Aan het einde van de stapel ontwikkelen zich droge paarsgroene steenvruchten op de individuele bloeiwijzen.
De nogal onopvallende zomerjurk van de struik bestaat uit smalle bladeren die aan de bovenzijde donkergroen en aan de onderzijde grijsgroen zijn. Het groen vervaagt in de herfst. Het blad wordt dan geel en v alt eraf.
Zo ziet de juiste locatie voor de Japanse papierstruik eruit
Voor de voorjaarsbloeiende sierheester kiest u het beste een windbeschermde, warme standplaats. Hij kan in de volle zon staan, maar verdraagt ook een plekje in de halfschaduw. Omdat de papierstruik in de herfst al in bloemknoppen zit, moet je hem zeker op een windbeschermde plek zetten. Een harde wind kan de bloembollen in de bloemschermen wegblazen. Zorg ervoor dat u uw locatie zorgvuldig kiest. Want als de struik eenmaal is gegroeid, verdraagt hij het verplanten niet goed. Zijn vlezige wortels raken gemakkelijk gewond.
Geplant als solitair, komt de bloeiende struik echt tot zijn recht. Dat kanwees bij de ingang van het huis of op een kleine richel voor het terras.
De vloer zou zo moeten zijn
De Japanse papierstruik gedijt het beste op vochtige, goed doorlatende en humusrijke grond. Het is voordelig als de tuingrond ook licht zuur is. Een standplaats aan de rand van een veenbed zou daarom zeer geschikt zijn voor de struik. Je kunt de grond voor je papierstruik ook voorbereiden met rododendronaarde.
Hoe zorg je op de juiste manier voor de Japanse papierstruik
De vroegbloeiende sierheester is makkelijk te verzorgen. Toch moet u de minimumvereisten respecteren om de Japanse papierstruik te beschermen.
Casting:
Geef je betoverende zeldzaamheid regelmatig water in droge perioden, want de sierheester is erg gevoelig voor droogte.
Bemesten:
Nutriënten voor de plant worden aan de grond geleverd vanuit de mulch die is afgebroken tot humus. Smeer daarom na het planten een laag mulch van 5 tot 10 centimeter dik rond uw papierstruik. Dan volstaat het om dit elk jaar in het najaar te herhalen. Op middellange termijn zal dit ook de grond voor uw bloeiende struik verbeteren.
Snoeien:
Snoeien of snoeien, zoals je dat van andere heesters kent, is bij de Japanse papierstruik niet nodig. Je kunt de struik voorzichtig uitdunnen om droge scheuten te verwijderen. Een radicale snede wordt helemaal niet aanbevolen, omdat de plant er een hekel aan zou hebben.
Sluimerstand:
Een mulchlaag van bladeren en naaldbos beschermt tegen kou en vorst. Hoewel Spring Harbinger een winterharde struik is, moet je zijn vlezige wortels beschermen tegen de bijtende kou van de winter.
Samenvatting:
Net als toverhazelaar is de Japanse papierstruik een vroegbloeiende struik. De papierbus is echter slechts 70 tot 100 centimeter hoog. Aan de andere kant zijn de gele bloemschermbloemen behoorlijk knap en hebben ze een sterke geur. De struik houdt van een windbeschutte, zonnige standplaats en vochtige, goed doorlatende en humusrijke grond. Dit kan ook licht zuur zijn.
De Japanse papierstruik wordt in drogere periodes regelmatig bewaterd, omdat hij gevoelig is voor droogte. Er moet ook een winterbescherming in het wortelgebied worden aangebracht.