Rode pruimen zijn robuust, maar als ze niet goed worden verzorgd, zijn ze vatbaar voor bepaalde plagen en plantenziekten. Ontdek hier wat ze zijn, hoe je ze kunt herkennen en hoe je ze kunt bestrijden.
Hoewel de edele pruim (Prunus domestica subsp. italica) als vrij robuust wordt beschouwd en veel variëteiten ook goed te kweken zijn in streken met een ruwer klimaat, blijft de fruitplant niet geheel gespaard van ziekten en plagen.
Als edele pruimen worden gekweekt op basis van hun locatie en waterbehoefte, kunnen ziekten grotendeels worden vermeden, omdat verzwakte planten veel vatbaarder zijn voor allerlei soorten schade.
De volgende ziekten en plagen zijn waargenomen op de edele pruim:
- Sharka-virus
- Monilia Peak Droogte
- Pruimenroller
- Bali mijt
Sharka-virus - dodelijk gevaar voor pruimen
Het Sharka-virus kan op alle pruimen voorkomen. Er is geen ziekte waar Duitse boomgaarden meer bang voor zijn, omdat de besmetting zich over de hele boom uitstrekt en het Sharka-virus niet effectief kan worden bestreden.
Herkennen:
Aanvankelijk is de ziekte nauwelijks te herkennen. Midden in de zomer veranderen de bladeren van kleur, waarvan de vorm doet denken aan ringen en wolken. De bomen zijn ziek en groeien slechter dan normaal. Wanneer de vrucht rijpt, zijn er pokachtige vervormingen op de vrucht te zien. De ziekte van Sharka wordt daarom vaak de pokkenziekte genoemd. Het anders geelachtige vruchtvlees vertoont roodachtige verkleuringen. De pruimen vallen eerder uit de boom dan normaal. De vruchten smaken licht bitter en zijn niet meer eetbaar.
Vecht:
Als een nobele pruim besmet is met het Sharka-virus, is er geen redding. De bomen moeten onmiddellijk worden gekapt en vernietigd. Het optreden van de ziekte van Sharka is aangifteplichtig en moet worden gemeld aan de verantwoordelijke gemeente.
» Tip: Huispruimen zijn bijzonder vatbaar voor het Sharka-virus. In het geval van edele pruimen worden de rassen Große Grüne Greengage en Graf Althanns als resistent beschouwd tegen de ziekteverwekker.
Monilia piekdroogte - gevaar voor verse scheuten
De MoniliaPiekdroogte is een schimmelziekte die eerst in de bloemen begint en zich vervolgens uitbreidt naar de jonge scheuten. De bomen lopen aanvankelijk geen noemenswaardige schade op. Doordat de schimmel in het fruithout nestelt en daar overwintert, kunnen bomen jarenlang aan de ziekte lijden. Na verloop van tijd verzwakt dit de plant meer en meer totdat deze uiteindelijk onvolgroeid groeit en uiteindelijk afsterft.
Herkennen:
Er is een besmetting zichtbaar op de bloemen. Deze openen zich zoals gewoonlijk, maar beginnen iets later abrupt te verwelken. De bladeren verdorren snel. Ze verliezen hun kleur en verdorren snel. De schiettips sterven ook af. De aangetaste delen van de plant vallen niet op de grond, maar blijven aan de boom en dienen als overwinteringsplaats voor de schimmel. In de lente begint de cyclus helemaal opnieuw.
Vecht:
Met goede zorg kan de droogte van de Monilia-tip grotendeels worden vermeden. Als er symptomen van de schimmel verschijnen, worden de aangetaste scheuten royaal teruggesnoeid in het twee jaar oude hout.
» Waarschuwing: De resulterende stekken mogen niet worden gecomposteerd, maar moeten worden weggegooid met het restafval of verbrand.
Aangetaste edele pruimen kunnen vrij goed met biologische middelen worden behandeld. Sproeien met een afkooksel van paardenstaart of uienschillen is effectief gebleken.
Pruimenmot - Er komen maden aan
Aangezien appelbomen niet veilig zijn voor de fruitmot, tast de pruimenmot de pruimenbomen aan. De eieren worden op de bladeren, op de takken en op de vruchten gelegd. De larven komen na drie weken uit. Ze overwinteren in boomschors of in de grond, om zich in de zomer op de vrucht te storten.
Herkennen:
Dit is moeilijk. De maden worden pas zichtbaar als de vrucht wordt geopend. Pruimen vallen vaak voortijdig van de boom en voelen zacht en papperig aan.
Vecht:
Hier kan de hobbytuinier preventief actie ondernemen. Als er een ketting van golfkarton wordt gelegd, zullen de larven zich erin terugtrekken. Het karton dient wekelijks vernieuwd te worden. Hoewel de besmetting niet volledig kan worden vernietigd, kan deze aanzienlijk worden verminderd.
De galmijt - klein en gemeen
Galmijten zijn niet met het blote oog te zien. Een plaag blijft daarom in eerste instantie onopgemerkt. Om de besmetting zo vroeg mogelijk te herkennen, moet de boomgaarder zichzelf uitrusten met een vergrootglas en de plant van dichtbij bekijken.
» Tip: Galmijten verspreiden zichvooral bij warm en droog weer.
Herkennen:
Bij een vergevorderde besmetting worden roodachtige uitsteeksels zichtbaar op de bladeren en vruchten.
Vechten
De grond voldoende vochtig houden helpt niet alleen planten groeien en bloeien, het is ook een effectief middel tegen galmijten, die een droge en warme omgeving op prijs stellen. Bij gaasvliegen en roofmijten hebben de galmijten natuurlijke vijanden. Het gebruik van biologische bestrijdingsmiddelen op basis van koolzaadolie is ook effectief gebleken bij een besmetting.
Vermijd ziekten en plagen veroorzaakt door zorgfouten
Gezonde en vitale planten worden minder snel aangevallen door ziekten en plagen.
De volgende maatregelen dienen als preventie:
- warme en beschutte locatie
- voedselrijke bodem
- Drainage tegen wateroverlast
- giet genoeg
- Intensief water geven, zeker als het lang droog staat