De moerascalla lelie, ook wel drakenwortel genoemd, is niet veeleisend en gemakkelijk te verzorgen. Als je de optimale omstandigheden voor de vaste plant creëert, zal deze gedijen.
De moerascalla (Calla palustris) is ideaal om aan de rand van een vijver te planten. Het heeft glanzende, geelgroene tot donkergroene bladeren en elegante bloemen. De moerasplant is ook bekend als drakenwortel, slangenwortel, slangenkruid en varkensoor.
De bloemen bestaan uit een gele bloeiwijze en een wit schutblad. Hoewel ze lijken op die van de calla, hebben beide plantensoorten alleen de naam gemeen. Een ander onderscheidend kenmerk zijn de felrode bessen die zich na de bloei vormen.
Om ervoor te zorgen dat de plant zich prachtig ontwikkelt, moet je op een paar dingen letten, zowel bij het planten als bij het verzorgen ervan.
Kort profiel van de moerascalla / drakenwortel
| Sumpfcalla / Drachenwurz (Calla palustris) | |
|---|---|
| Groei: | liggen tot oplopend, rhizomateus |
| Groei: | 10 - 20 cm |
| Groei: | 20 - 30 cm |
| Gebruik: | drassige waterrand, ondiep water |
| Locatie: | Zon tot halfschaduw |
| Verdieping: | Rijk aan humus en voedingsstoffen, matig zuur tot neutraal |
Plant Sumpcalla op de beste locatie
Dragonwort gedijt aan de rand van een vijver en op elke andere bodem die permanent nat is. Ze kan net zo goed in het water staan. Voorwaarde is dat het een stilstaand water is. Stromend water beschadigt de wortels.
De plant verdraagt zonder problemen een waterstand van vijf tot tien centimeter. Als het goed geworteld is, kan het in dieper water nog steeds prachtig groeien. Een zonnige omgeving is ideaal, maar moerascalla's zullen ook gedijen in halfschaduw.
Een voedselrijke, humusrijke, drassige grond is optimaal. De pH moet matig zuur tot neutraal zijn en rijk aan voedingsstoffen. Als u uw tuinvijver vers aanmaakt en plant, kunt u de leefomstandigheden van de planten beïnvloedenGroetjes. Over het algemeen wordt de moerascalla echter als niet veeleisend beschouwd.
In de regel groeit de moerascalla lelie goed als je hem gewoon op de natte grond legt. Maar het kan geen kwaad als je de wortelstokken voorzichtig in de grond graaft.
Water geven en bemesten: overbodig met drakenwortel!
Aan de rand van de vijver heeft de plant altijd voldoende vocht tot zijn beschikking. Je hoeft ook niet te bemesten - in stilstaand water worden automatisch de juiste voedingsstoffen gevormd. Als je de moerascalla verder van het water plant, moet de grond nog vochtig zijn. Hier kun je helpen met de gieter tijdens zeer lange droge perioden.
Een blik op de wortels
De moerascalla vormt dikke, kronkelige wortelstokken. De vorm van de kruipende wortels is verantwoordelijk voor de namen snakeroot en snakewort. De plant dwa alt langzaam rond met zijn wortels. De wortelstokken vormen aan de voorkant nieuwe scheuten, de achterkant sterft af. Dit lijkt erop dat de onderstam aan één kant aan het rotten is. Niets doen, de plant gedijt goed!
Als het "rotte" wortelgedeelte je stoort, kun je het afsnijden. Maar pas op, drakenwortel is giftig. Contact met de wortels kan huidirritatie veroorzaken. Zorg er ook voor dat kinderen niet te dicht bij de vijverplant komen - vooral de rode bessen zien er eetbaar uit, maar ze zijn oneetbaar tot op het punt van giftig!