Meeldauw ziet er lelijk uit en kan enorme schade aanrichten aan de aangetaste plant. Reageer snel en voorkom schimmelaantasting!
Een witachtige laag op de bladeren? De bladeren krullen op en de plant groeit niet meer zoals gewoonlijk? Dan kan het echte meeldauw zijn. Onder deze naam worden verschillende soorten paddenstoelen samengevat. Er zijn ongeveer 100 soorten, waarvan vele alleen bepaalde planten aantasten. Over het algemeen wordt onderscheid gemaakt tussen echte en valse meeldauw. Beide soorten paddenstoelen hebben overeenkomsten en verschillen. In ieder geval wordt de hobbytuinier opgeroepen om tegenmaatregelen te nemen. Anders kan de hele plant afsterven. Ontdek hieronder hoe je echte meeldauw kunt herkennen, onderscheiden, bestrijden en voorkomen.
Meeldauw en valse meeldauw
De poederachtige meeldauw is een zakzwam. De schimmels, die in 19 geslachten voorkomen, hebben een waardplant nodig om te overleven. Daar nestelen de schimmels zich meestal aan de bovenzijde van de bladeren en zijn daar duidelijk zichtbaar als een witte laag die aan meel doet denken. De coating blijft oppervlakkig, dringt niet door in de diepere lagen van het blad en is eenvoudig met de handen af te vegen. Toch beschadigt echte meeldauw het plantenweefsel, omdat de schimmel zuignapjes vormt, die zich aan de celwand hechten en water en voedingsstoffen aan de bladeren onttrekken. Het principe is ongeveer vergelijkbaar met dat van de bladluis.
Tip: Echte meeldauw is een "schimmel bij mooi weer" en komt vooral veel voor bij warm en droog weer.
De valse meeldauw is een van de eierschimmels. Deze soort is eigenlijk geen schimmel, maar verwant aan algen. In het midden van de 19e eeuw begon meeldauw in de tuinbouw en landbouw in Europa enorme schade aan te richten. Valse meeldauw tast ook de onderkant van de bladeren aan en dringt door in het bladweefsel. Dit type schimmel is in eerste instantie herkenbaar aan de onderkant van de bladeren, waar zich een grijsblauwe laag vormt. Als valse meeldauw onopgemerkt blijft, verschijnen er geelbruine vlekken op de bovenzijde van de bladeren. Aangetaste plantendelen kunnen niet langer voldoende voedingsstoffen krijgen, verdorren en vallen uiteindelijk af.
Tip: Valse meeldauw is een "slechtweerschimmel" en gedijt bijzonder goed in een warme, vochtige omgeving.
Valse en echte meeldauw - verschillen
| Meeldauw | Valse meeldauw |
| witte coating op de bovenzijde van de bladeren | witte tot grijsblauwe film aan de onderkant van de bladeren |
| Schimmel dringt niet dieper door in het oppervlak van de planten | Schimmel dringt diep door in plantenweefsel |
| droge en warme omgeving heeft de voorkeur | warme en vochtige omstandigheden hebben de voorkeur |
Hoe echte meeldauw op aangetaste planten te identificeren:
- wit tot grijsblauw mycelium op bladeren en scheuten
- meelachtige laag op de bovenkant van het blad
- geelbruine vlekken op de bovenzijde van het blad
- Plant groeit slecht
- Bladeren veranderen van kleur en krullen op
- Vruchten barsten open en rotten
Door de video te laden, accepteer je het privacybeleid van YouTube.
Meer informatie
Video laden
Deblokkeer YouTube altijd
Meeldauw - agressief en niet kieskeurig
De witachtige laag aan de bovenzijde van de bladeren lijkt op het eerste gezicht vrij ongevaarlijk. Maar als u niet op tijd handelt, kunnen andere delen van de plant worden aangetast door de scheuten, bloemen en vruchten. Het gebrek aan voedingsstoffen leidt tot groeistoornissen bij de aangetaste planten.
Tip: Aardbeienplanten of wijnstokken vertonen een roodachtige verkleuring in plaats van de witte coating.
Hoewel echte meeldauw agressief is, doodt het zelden de hele plant. De schimmel is niet kieskeurig en kan eigenlijk alle groene planten in bezit nemen.
De volgende bloeiende planten en vaste planten zijn bijzonder vatbaar voor echte meeldauw:
- Phlox
- Aster
- Zonnebloem
- Larkspur
Meeldauw kan zich ook verspreiden naar een hele reeks houtachtige planten:
- Appelboom
- Rozen
- Maple
- Meidoorn
- berberis
Sommige geslachten van echte meeldauw en hun favoriete gastheren:
- Oidium lycopersicum - Tomaat
- Podosphaera pannosa - Rose
- Podosphaera leucotricha - appel
Valse meeldauw - frequente gast in de kas
Valse meeldauw nestelt zich ook eerst op de bladeren. Alleen daar vindt hijde huidmondjes, waardoor het in het weefsel van de plant kan doordringen. Aanvankelijk verschijnt alleen aan de onderkant van de bladeren een blauwgrijze laag. In de loop van de besmetting vertonen aangetaste planten opvallende groeistoornissen. Valse meeldauw komt meestal voor in kassen of serres, omdat de luchtvochtigheid hier hoog is en de omstandigheden ideaal zijn voor de verspreiding van de schimmel. Valse meeldauw treft vooral gewassen.
Tip: De vruchten van planten die zijn aangetast door valse meeldauw mogen niet worden gegeten, maar zo snel mogelijk worden weggegooid.
Sommige soorten valse meeldauw en hun favoriete gastheren:
- Bremia - Salade
- Plasmopara - wortelen, selderij, peterselie
- Peronosporaan - uien, erwten, aardbeien
Bestrijd echte meeldauw
Huismiddeltjes tegen echte meeldauw
Als je een meeldauwplaag hebt opgemerkt, moet je onmiddellijk handelen en alle aangetaste delen van de plant verwijderen. Er zijn ook enkele huismiddeltjes die effectief zijn gebleken bij het bestrijden van echte meeldauw.
Een mengsel van water en melk is zeer effectief. Zeker bij een vrij lichte plaag bereikt u hiermee goede resultaten. Maak een oplossing door 1 deel melk te mengen met 9 delen water. Deze oplossing kan nu op de aangetaste planten worden gespoten. De bacteriën in het melkzuur treden gericht op tegen de schimmel. Als je geen melk in huis hebt, kun je karnemelk of wei gebruiken.
Waarschuwing: Dit huismiddeltje werkt heel goed tegen echte meeldauw, maar is vaak niet effectief tegen valse meeldauw, omdat vooral de onderkant van de bladeren wordt aangetast en deze moeilijk te bereiken zijn .
Schimmel is natuurlijk ook te bestrijden met behulp van bakpoeder. Zuiveringszout reageert met water en er ontstaat een zwak alkalisch milieu, wat de schimmel niet goed verdraagt. Voor het aanbrengen wordt een pak bakpoeder gemengd met 20 ml koolzaadolie en twee liter water. Deze oplossing wordt ook op de aangetaste delen van de plant gespoten.
Bestrijding van echte meeldauw met plantkracht
Knoflook is ook een bewezen wapen tegen echte meeldauw. De actieve ingrediënten in knoflook worden niet getolereerd door de schimmels. Je kunt je eigen knoflookbrouwsel maken om aangetaste planten te behandelen of om de verspreiding van meeldauw te voorkomen:
- snijd vijf teentjes knoflook
- Giet een liter kokend water over de knoflook
- laat het brouwsel afkoelen
- de knoflook kan nu worden verwijderd
- het brouwsel wordt in een spuitfles gegoten
- De planten worden nu grondig gespoten, zo mogelijk meerdere dagen achter elkaar
Natuurlijke predatoren tegen echte meeldauw
Het lieveheersbeestje verwelkomt niet alleen bladluizen op het menu, de drukke insecten hebben ook geen hekel aan echte meeldauw. Lieveheersbeestjes zijn eigenlijk in elke tuin te vinden. Bij een hardnekkige plaag hoeft u dit niet aan het toeval over te laten, u kunt ook de larven van tweestippelige lieveheersbeestjes kopen bij tuinwinkels en deze vervolgens uitzetten in de tuin.
De larven vallen de schimmel onmiddellijk aan en verpoppen zich na ongeveer twee weken. Een week later komen de lieveheersbeestjes uit en gaan ze door met het bestrijden van de echte meeldauw. Nadat de lieveheersbeestjes zich hebben voortgeplant, worden de eieren in de directe omgeving van de schimmelplaag gelegd. Hiermee is de cirkel rond en heb je gezorgd voor een goede preventie tegen nieuwe schimmelaantasting.
Opmerking: Het lieveheersbeestje met tweeëntwintig stippels eet alleen echte meeldauw, maar is moeilijk commercieel te verkrijgen.
Laatste redmiddel - chemische bestrijdingsmiddelen
Als de plaag al vergevorderd is, zul je waarschijnlijk je grenzen bereiken met de genoemde huismiddeltjes. Om de plant te redden, moeten chemische bestrijdingsmiddelen worden gebruikt. Deze worden meestal gemaakt op basis van zwavel of koper. Contactfungiciden hebben een dodelijk effect op de schimmel. Chemische middelen werken in op de hele plant en zijn daarom effectiever dan een middel dat alleen wordt opgespoten. De vervuiling van de bodem en verstoringen in het natuurlijke evenwicht van de biosfeer zouden er echter in de eerste plaats toe moeten leiden dat u uw toevlucht neemt tot biologische maatregelen.
Voorkom echte meeldauw
De beste manier om echte meeldauw te voorkomen, is door planten te versterken. Dit kan met een heel scala aan producten. Gebruik daarbij bij voorkeur plantaardige extracten.
Het volgende heeft zich bewezen:
- Soda
- melkzuur
- Silicic Acid
- Venkel
- anijs
Je kunt zelf een effectief plantenextract maken uit duizendknoop. Droog hiervoor 20 gram bladeren en kook twee liter water. Het water moet een temperatuur hebben van ongeveer 70 graden. Giet dit over de bladeren en laat het enkele uren trekken. Het extract wordt onverdund gebruikt zoals gietwater. Je kunt de plant er ook bij gebruikensprenkelen.
Snoeien vermindert echte meeldauw
Als een plant wordt aangetast door echte meeldauw, moeten alle aangetaste delen van de plant zo snel mogelijk worden verwijderd. Het moet worden teruggesneden in het gezonde weefsel. De planten tolereren doorgaans een radicale snoei beter dan voortdurend aangetast en verzwakt te worden door echte meeldauw. Aangetast gebladerte mag niet in de tuin worden achtergelaten.
Tip: Meeldauw reproduceert alleen op levende organismen, dus aangetaste plantendelen kunnen in de compost worden weggegooid.
Planten ter bescherming tegen echte meeldauw
Als je resistente en afstotende planten plant, kunnen ze voorkomen dat echte meeldauw zich verspreidt en een soort beschermende muur creëren.
Deze planten voorkomen de verspreiding van echte meeldauw:
- Foxglove
- Kervel
- Basilicum
- Bieslook
- Knoflook
Zo kan meeldauw effectief worden voorkomen:
- zorg voor voldoende plantafstand
- Plaats planten tussen resistente soorten
- verwijder regelmatig onkruid uit de plant
- Voorzie planten van tonics
- bemest op de juiste manier, vermijd overbemesting